Terugkijken
In het vizier van De Jager - Gedwongen thuis
Gedwongen thuis
30 mei
17:20
-
17:45
Al meer dan acht maanden wacht de Nijmeegse Ed Lagerweij op een rolstoel met duwondersteuning voor zijn vrouw. En zijn verhaal staat niet op zichzelf. Het regent klachten over hulpmiddelenleverancier Welzorg, de leverancier waarmee de gemeente Nijmegen een contract sloot. Ondanks dat er veel schrijnende verhalen bekend zijn, besluit de gemeente niet de hulp in te schakelen van andere leveranciers. In het vizier van de Jager zoekt uit waarom.
Ada zoekt antwoorden na het overlijden van haar baby
11 juli • 17:15 - 17:45 Ada verloor bijna 40 jaar geleden haar pasgeboren dochtertje in het gemeenteziekenhuis in Arnhem, nu Rijnstate. Ze heeft daar nog veel vragen over. Haar nichtje Elif doet een oproep: zijn er nog mensen die meer weten over wat er toen is gebeurd? En meer: bij een verzakking keldert de woningwaarde: de boerderij van Koene Scheepstra in Lathum vertoont steeds meer scheuren.
Woonwagenbeleid
4 juli • 17:15 - 17:45 Hoe zou jij het vinden als anderen bepalen, waar je wel of niet mag wonen? Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens was duidelijk. Gemeenten moeten onderzoeken hoeveel behoefte er is aan standplaatsen voor woonwagenbewoners. Als die behoefte er is moet de gemeente binnen afzienbare tijd een plek aanbieden. Ruim 5 jaar later blijken veel Gelderse gemeenten deze regels naast zich neer te leggen. Dit tot groot verdriet van de woonwagenbewoners. Zo wacht Roelof al jaren op een plek in de gemeente Berkelland.
Mentor bepaalt dat Milly maar anderhalf uur mag waken bij stervende moeder in verzorgingshuis
27 juni • 17:20 - 17:45 Milly Maas woonde met haar gezin jarenlang naast haar moeder. De afgelopen jaren was zij ook mantelzorger. Toen moeder bij een val haar heup brak, veranderde dit. Haar broer, waarmee ze al een tijdje in onmin leefde, was van mening dat moeder naar een verzorgingshuis moest. Milly wilde zelf voor haar moeder blijven zorgen. Omdat broer en zus lijnrecht tegenover elkaar stonden, wees een rechter een mentor aan. Hierbij verloor de familie alle zeggenschap over de zorg voor moeder. Dit ging zelfs zover, dat de mentor bepaalde dat Milly maar anderhalf uur per dag bij haar stervende moeder mocht waken.