Negen prikkelende stellingen voor de keeper van Vitesse

Niet mee eens. Het is wel een doel waar je naar moet streven ondanks het mindere jaar hiervoor. Daar moet je je ogen niet voor sluiten. Of het dit seizoen haalbaar is moet de komende maanden blijken, want het is wel een moeilijke opgave. Maar je moet er wel voor gaan.

We moeten groeien met veel jonge spelers, maar ik ben ervan overtuigd dat die gaan komen. We bouwen nu, ook met een aantal ervaren spelers, aan iets en dat heeft wel wat tijd nodig. En natuurlijk heb je in het voetbal niet altijd tijd, dat weet ik ook.

(lange stilte..) Dat klopt. Ik heb daar bijna vijf jaar geleefd en een hele mooie tijd gehad waar ik een prachtig gevoel aan heb overgehouden. Ook aan de club Columbus waar ik heb gespeeld. Ik spreek nog veel mensen met wie ik daar een goede band had. Die tijd zal altijd een speciale plek in mijn hart hebben. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik terug wil hoor.

(korte stilte) Ja! Mijn dochtertje woont in Nederland, die miste ik heel erg want ik zag haar niet veel. Dat was soms wel heel zwaar, zeker in de laatste twee jaar. Je probeert natuurlijk wel naar oplossingen te zoeken, maar de afstand is gewoon enorm. Het is zeker één van de redenen dat ik terug ben gekomen.

Ehmm, ja ik denk het wel. Ik heb er natuurlijk ook veel succes gehad, ben twee keer kampioen van Amerika geworden. Die lange periode daar heeft mijn carrière echt weer een enorme boost gegeven. Misschien is het niet mijn allermooiste moment, want dat was het winnen van de beker in 2017 met Vitesse. Maar in het algemeen is het Amerikaanse plaatje waarschijnlijk wel het hoogtepunt.

Ik speel voor Curaçao dus zou nu ook niet meer kunnen switchen. Ik heb die keuze met mijn volle verstand gemaakt. Dat was in 2015 toen ik al bij Vitesse speelde en ik sta daar nog steeds achter. Ik heb veel mooie avonturen gemaakt met de nationale ploeg, persoonlijk succes gehad en ook in de Gold Cups. Dat heeft me uiteindelijk ook in Amerika gebracht. Maar natuurlijk, als keeper wil je altijd spelen voor Nederland, dat was ook mijn droom. Mijn pad is anders gelopen en soms denk je wel eens 'wat als' maar nee, ik heb nergens spijt van.

De eredivisie is flink veranderd

Dat denk ik zeker. De leeftijd is naar beneden gegaan met veel jonge spelers. In mijn tijd waren er wat meer grotere namen in de competitie en wat meer ervaren spelers. Het is best moeilijk te vergelijken.

Het is een traditie van de club en de omgeving. En een stukje trots dat je teruggeeft aan de stad. Daar moet je geen afstand van willen doen. Het brengt inderdaad misschien een stukje extra druk met zich mee, maar daar moet je maar mee leren omgaan. De eerste keer dat ik ermee te maken kreeg, was ik wel wat extra zenuwachtig weet ik nog. Maar als het fluitsignaal gaat, ga je gewoon voor de wedstrijd. Je moet jezelf er gewoon voor voor kunnen afschermen vind ik.

(lacht) Oei, dat is nog een moeilijke.. en daarbij moet ik oppassen wat ik zeg. Toch Arnhem. Ik kom natuurlijk uit Nijmegen, dat is geen geheim meer. Ik heb daar familie en vrienden en die wonen daar nog steeds. Als jongetje ben ik op 12-jarige leeftijd naar Arnhem gekomen, op school gezeten hier en ik speelde bij Vitesse ook bij de Academie. Dat heeft nog altijd een speciaal gevoel voor mij. Ik ben nu ook weer in Arnhem gaan wonen, dus vandaar die keuze.