ANALYSE | De Graafschap gaf trouwe supporters te weinig terug

De Graafschap kan in de rijke clubhistorie weer een bewogen seizoen bijschrijven. Een seizoen waarin het vlaggenschip in de anonimiteit van de eerste divisie ronddobberde op weg naar perspectief. Een concreet uitzicht op het gestelde doel, namelijk de play-offs halen en dus meedoen om promotie, kwam er eigenlijk nooit en dat is een hard gelag. De Graafschap heeft dan ook gefaald. "Dit hectische seizoen is mislukt", stelde Philip Brittijn met een gezicht op onweer onomwonden vast.

De beleidsmakers gokten gezamenlijk op een hoop ervaring met een mix van talent uit de opleiding. Siem de Jong en Alexander Büttner moesten de boegbeelden worden, maar daarvan kwam weinig terecht. Vooral het aantrekken van de blessuregevoelige De Jong was een groot risico, wat technisch manager Peter Bijvelds later ook toegaf.

Net als de jaren ervoor bij SC Heerenveen speelde de voormalig Ajacied weinig en zat de Doetinchemmer vooral in de lappenmand. Toen De Jong in het begin van het seizoen nog wel veel speelde, vlogen de ballen vooral over hem heen. Trainer Adrie Poldervaart slaagde er niet in het spel af te stemmen op de grote kwaliteiten van een speler als De Jong.

De onvermoeibare Büttner bestreek als vanouds de hele linkerflank, slingerde de ene naar de andere voorzet voor de goal, maar is een dienende speler die een elftal niet met steekballetjes en gogme vormgeeft vanuit de as. Toch hoort Büttner, net als de dynamische middenvelder Brittijn en de constante doelman Hidde Jurjus, bij de positieve uitschieters dit seizoen.

Met Charlison Benschop haalde De Graafschap pas laat een echte (ervaren) centrumspits. Zijn rendement was niet meer dan redelijk. Benschop raakte in conflict met de club over zijn contract en speelde maanden niet. Het was slechts één van de turbulente kwesties dit seizoen.

Het ontbreken van een pure doelpuntenmaker was een probleem, net als de zoektocht centraal achterin en een leider op het middenveld die het elftal beter maakte. Het zijn sleutelposities die cruciaal zijn als je hoge ogen wil gooien in de eerste divisie. Dat heeft De Graafschap nooit kunnen bewerkstelligen en dat mag iedereen zich binnen de club zich aanrekenen.

De rol van trainer Poldervaart - hij moest stoppen met zijn werk vanwege een zeldzame spierziekte - kan niet onvermeld blijven. Onder zijn leiding stond De Graafschap in november zelfs gedeeld onderaan. Het was misschien nog wel het grootste dieptepunt van een weer onrustig seizoen waarin ook de intern fel bekritiseerde directeur Hans Martijn Ostendorp eieren voor zijn geld koos en vertrok.

Ook Poldervaart kreeg van alle kanten kritiek op zijn beleid. Hij zou de spelers te weinig rust geven en onderwerpen aan ellenlange videosessies. Daarnaast zou hij zich intern overal mee bemoeien en deugde er aanvankelijk (het begon al in de voorbereiding) weinig van De Graafschap.

Zijn controledrift zorgde voor aversie en irritaties. Poldervaart counterde die kritiek, en ook nu nog, met 'aannames vanuit de media'. Hij ziet het zelf allemaal anders. Vanuit de selectie klonk de afgelopen maanden echter een aantal keren het volgende. "Alles is anders geworden."

Feit is dat spelers en stafleden het seizoen de afgelopen maanden als een 'veel frisser' en 'rustiger' hebben ervaren. Het plezier keerde terug. De prestaties werden beter en het publiek zag een aanvallender De Graafschap met af een toe een heerlijk spektakelstuk, zoals de 5-3 zege op Heracles. Maar ook Richard Roelofsen, die met een no-nonsense aanpak de selectie weer aan het voetballen kreeg, slaagde er uiteindelijk niet in om De Graafschap tussen de play-offs plekken te krijgen. Dat was ook wel een mirakel geweest.

Op tafel liggende nu prangende vragen. Keert Poldervaart, zelf wil hij graag, nog terug als hoofdtrainer voor de groep? Daar wordt intern en bovenin de club aan getwijfeld. Hoe gaat De Graafschap zich revancheren en volgend seizoen eindelijk wel weer een gooi doen naar promotie? Ostendorp zadelde de club als hoofdverantwoordelijke op met een forse schuld. Is er wel geld beschikbaar om echte kwaliteit binnen te halen?

Roelofsen hield het vrijdagavond na de uitschakeling voor de play-offs op een viertal gerichte versterkingen die in samenwerking met de eigen jeugdspelers De Graafschap weer omhoog moeten stuwen. De grootste smaakmakers van nu, Neghli en Brittijn, dreigen echter alweer te vertrekken. "We zullen een goed enthousiast verhaal naar ze moeten hebben", sloeg Roelofsen de spijker op zijn kop om de bal direct door te leggen naar technisch manager Peter Bijvelds.

De aimabele Brabander heeft de komende tijd behoorlijk wat cruciale dossiers op te lossen. Op het spel staat revanche. Dat geldt voor iedereen binnen de volksclub die ondanks de povere resultaten keer op keer werd gesteund door duizenden trouwe fans. Daarnaast puilde dit seizoen ook de businessclub uit.

Iedereen wil erbij horen en ziet De Graafschap op de populaire vrijdagavond toch als de beste sociale ontmoetingsplaats en de gezelligste kroeg van de Achterhoek. Daar mogen de beleidsbepalers heel dankbaar en tevreden mee zijn. Wat dat betreft hebben de altijd zingende supporters misschien nog wel veel verbloemd dit seizoen.

Het trouwe publiek heeft echter te weinig teruggekregen dit seizoen. Het is nu aan de clubleiding om daar vanaf begin augustus verandering in te brengen, gekoppeld aan een plek bij minimaal de eerste vijf van de eerste divisie.