De raarste finish ooit: Milan en Tom schreven geschiedenis in Stevensloop

Het was een vreemde periode in het voorjaar van 2022. Er was nog sprake van een coronalockdown en het was lang onzeker of de Stevensloop door kon gaan, maar het sein ging op groen. Tom de Gelder uit Arnhem was daar blij mee. "Het heeft twee jaar geduurd met corona, het was mooi dat we eindelijk weer konden lopen."

Zijn rivaal Milan van der Meer uit Nijmegen zag ergens een voordeel. "Ik had altijd de neiging om te hard te trainen, dus ik was vaak overtraind. In coronatijd kon ik wat rustiger aan doen, dat was goed voor mij op zich."

Tom startte als topfavoriet op de 5 kilometer, Milan mikte op een podiumplaats. "Tom ging heel hard van start, maar ik zag aan de tijden dat ik ook hard ging. Wij zaten met een groepje van vijf achter Tom", zegt Milan. Het plan van Tom liep niet naar wens. "Ik wilde de eerste kilometer superhard gaan en liep weg van iedereen. Ik wilde solo naar de finish lopen. Maar halverwege kwamen ze terug, daar baalde ik van."

Op de Waalkade kwam het duo alleen op kop. En op de klim van de Voerweg zette Tom aan. "Ik voelde me goed en met nog 1 kilometer begint die klim. Ik wilde twee minuten volle bak gaan en dacht: dan zit-ie wel in de broekzak." Milan zag het gebeuren. "Na die versnelling van Tom dacht ik: dit gaat hem niet worden. Ik was vooral bezig met tweede worden."

Tom liep solo het centrum in en genoot met volle teugen. "Ik keek op mijn horloge en zag dat het ook nog een goede tijd zou worden, ook. Ik was wel moe, want ik had volle bak omhoog versneld. Ik was blij dat ik er bijna was, ik dacht ik al gewonnen had. Milan zat ver achter mij, ik dacht dat hij niet meer terug kon komen en dat hij het mentaal ook had opgegeven."

Maar het liep heel anders. "Ik kwam boven en ik zag dat ik nog 400 meter te gaan", herinnert Milan zich nog. Hij grinnikt even. "Ik dacht tot de laatste 50 meter ook niet meer dat het kon. Ik wilde sprinten om tweede te blijven, maar toen kwam ik snel dichter bij Tom. Hij was een beetje aan het uitlopen. Toen kwam bij mij op dat het er nog inzat."

Tom had niks door. "Ik dacht dat hij op 100 meter zat. Ik hoorde iedereen opeens gillen langs de kant en toen was Milan daar. Ik probeerde nog te versnellen, maar het was op 20 meter en Milan had een zoveel hogere snelheid dan ik. Op 100 meter had ik mezelf nog een goede kans gegeven, maar dit was te dicht bij de finish."

Milan kon het nauwelijks bevatten. "Een heel bizar moment. Ik had niet het besef dat het echt was gebeurd. Heel onwerkelijk om zo een wedstrijd te winnen. Mijn moeder stond net bij de finish, dat was ook een heel mooi moment voor mij."

De verliezer zat helemaal kapot en lag verslagen op de grond. "Het kwartier na de finish was niet het leukste kwartier van mijn leven. Daarna kon ik het wel snel omzetten. Ik vertelde het naderhand aan veel mensen, die beseften pas wat er was gebeurd toen ze de beelden terugzagen."

Het leverde het duo veel aandacht op, meer dan wanneer Tom solo zou hebben gewonnen. "Echt bizar, ja. Elk mediaplatform pakte het op. Ik kreeg van iedereen te horen dat ik op allerlei radiozenders was."

Milan genoot er ook van. "Het begon op Q-Music en we haalden zelfs het NOS Journaal. We hadden onderling hier ook leuk contact over. Dat had ook heel anders gekund, als je zo een wedstrijd verliest."

Het is een goede les geweest voor Tom. "Dit gaat mij nooit meer overkomen. Ik ben niet blij dat het toen gebeurde, maar ergens is het misschien ook wel goed."

Tijdens de komende editie van de Stevensloop zijn de twee er niet samen bij. "Voor mij helaas geen Stevensloop", vertelt Milan. "Acht weken geleden ben ik met fietsen gevallen op mijn knie. Ik ben langzaam terug aan het komen. Wie weet een mooie kans voor Tom nu." Die weet één ding zeker. "Als ik hier weer als eerste op de finish af kom, kijk ik om."