'Druk heb ik nog nooit gevoeld', Thymen Arensman bestormt wielertop

Thymen Arensman groeide op in Beesd en woont er nog steeds. Na de Vuelta, waar de kopman van DSM razend knap zesde werd, was hij enkele dagen thuis bij zijn ouders. "Ik heb een goede relatie met hen en ze zijn nog altijd blij als ik er even ben", lacht hij. "Zo vaak komt het natuurlijk ook niet voor dat ik in Beesd ben. We zijn veel onderweg. Ik heb thuis mijn eigen plek en we zitten elkaar niet in de weg. Ik help mijn ouders natuurlijk mee en alles is zo harstikke goed geregeld."

Die stevige basis geeft het toptalent rust in het hectische wereldje van het wielrennen. Op het moment dat we Arensman spreken loopt hij met zijn vriendin door hartje Parijs. "De dagen dat je niet hoeft te trainen en te racen zijn redelijk zeldzaam. We hebben daarom de Thalys genomen en zitten nu op een leuk terras van een sfeervol tentje in La Fayette, een groot winkelcentrum. Vanochtend hebben we nog het Louvre bezocht, dat was erg mooi om te zien."

Behalve wielrennen koestert hij namelijk een passie voor de oudheid. "Ik vind het boeiend om te weten hoe de algemene beschaving vroeger was, de verschillende culturen en de kunst. Mijn voorkeur gaat sinds het gymnasium het meeste uit naar de tijd van de Grieken en Romeinen. Ook de Koude Oorlog vind ik interessant. De laatste tijd lees ik vooral veel artikelen, bijvoorbeeld over de homo sapiens. Zo kan ik mijn hoofd tussen het wielrennen door ook op wat anders zetten, dat is belangrijk."

Die afleiding helpt hem waarschijnlijk ook aan goede prestaties. En die vallen steeds meer op. Op de flanken van de imposante Sierra Nevada, op 2500 meter hoogte, schreef Arensman op indrukwekkende wijze de koninginnenetappe van de Vuelta op zijn naam. Voor de 22-jarige Arensman het hoogtepunt in zijn nog prille carrière."

"Dat denk ik wel. Het was vrij speciaal om daar in mijn eerste grote ronde als kopman te winnen", zegt hij kalm. Maar echt genieten gaat hem nog moeilijk af, zo geeft hij vervolgens toe. "Mijn vriendin is nu aan het lachen, maar dat zit niet zo in me. Ik ben vrij nuchter en al snel weer bezig met wat er de komende tijd moet gebeuren. En dan raakt zo'n zesde plek in Spanje helaas gauw op de achtergrond."

"Om de Ronde van Spanje te starten in Utrecht was ook heel speciaal", zegt Arensman. Zenuwen kende hij niet. "Ik zou het zelf omschrijven als gezond nerveus, want druk heb ik nog nooit gevoeld. Ik beïnvloed namelijk zelf waarmee ik bezig ben en kan ook goed relativeren. Ik heb enorm mijn best gedaan en als ik dan ergens onderweg was gekraakt was het in die zin ook goed geweest. Ik volg mijn eigen pad en dit was weer een hele mooie stap vooruit in het beter worden."

Een stap omhoog doet de Gelderlander ook als hij over enkele maanden begint aan het nieuwe seizoen. De komende weken sluit hij nog af met de Ronde van Lombardije op 8 oktober en een koers in Italië en om zich vervolgens voor te bereiden op een overgang naar de topformatie van INEOS, de ploeg die Arensman al een tijdje bovenaan zijn lijstje had staan.

Met die voor hem nieuwe ploeg zal hij volgend jaar waarschijnlijk ook zijn debuut maken in de Tour de France. Waar veel renners die Ronde zien als het mekka van het wielrennen, maakt Arensman juist ook zijn kanttekeningen. "De Giro en de Vuelta spreken me meer aan. Misschien is het ook de romantiek van die landen. Natuurlijk is de Tour de grootste wedstrijd, maar je ziet zo veel stress in het peloton en het is extreem druk met media. Ik heb er verder niks tegen hoor, alleen gaat mijn voorkeur meer uit naar de andere twee rondes."

"De Giro is ook wel super hectisch, maar hoe relaxt is het om vlak voor de start nog een Italiaanse espresso met elkaar te drinken uit een goede machine die beschikbaar is", lacht Arensman. "Of voor het vertrek samen aan een tafeltje nog even de krant lezen. Om daarna op de fiets flink oorlog te maken en elkaar eraf te rijden."

Voorlopig kiest de allround-renner uit Beesd dus voor wielrennen. En dat was niet makkelijk, want een breuk met zijn studie geschiedenis was daarvoor noodzakelijk. "Ik heb mijn propedeuse en ook het tweede jaar bijna voltooid, maar ik ben natuurlijk geen robot. Topwielrennen en studeren is niet te combineren. Het is allebei mentaal zwaar en vraagt dus veel van je."

"Ik vind het nog steeds heel jammer en het voelde toen ook als falen. Als ik ergens aan begin, wil ik het namelijk ook afmaken. Gelukkig kan ik op latere leeftijd altijd nog weer studeren en in het fietsen ben ik de komende jaren juist op mijn sterkst", besluit Arensman.