Een dag uit het leven van Atalay Mutlu, regelneef voor voetbalclubs in de zomer

Op het terrein van Swolgen Tienray in Noord-Limburg dirigeert de 53-jarige Arnhemmer de spelersbus van Maccabi Haifa naar een zijkant van de parkeerplaats. Hier en daar is er wat chaotisch overleg. "Altijd moet er vanaf de accommodatie zicht zijn op de bus", onthult Mutlu één van de gewoontes die horen bij Israelische topclubs. "Alles ligt gevoelig."

Het wordt nog opmerkelijker. "Ze laten ook niets aan het toeval over. Beveiligingsmensen uit Israël komen twee dagen van tevoren naar Nederland om alles rondom het trainingskamp te checken. Ook dit sportpark wordt minitieus onderzocht voordat er gespeeld wordt. Zo gaat het. Safety first, and no danger", zegt Mutlu terwijl hij één van zijn vele sigaartjes op deze warme zomeravond in vlam zet.

Behalve Maccabi Haifa is ook Vitesse hier te gast. Op het programma staat een besloten oefenduel als voorbereiding op het nieuwe seizoen. "Heel slecht", vindt Mutlu het dat de deuren dicht moeten blijven uit angst voor rellen. "Voor ons is dit geen riscowedstrijd, maar de autoriteiten geven geen toestemming voor de fans. Je ziet het steeds meer helaas. Dit zijn juist leuke wedstrijden voor supporters."

Ook de luxe bus van Vitesse arriveert recht voor de deur van de kantine. Mirjam Clifford stapt als eerste uit en vrijwel direct is er contact met Mutlu. Ze kennen elkaar al meer dan 20 jaar. "Ik wil graag de opstelling van Maccabi", zegt de ervaren teammanager krachtig. Mutlu versnelt zijn looppas richting de Israeliërs en een minuut later wordt een papier met namen overhandigd aan trainer Thomas Letsch.

Mutlu is een bekend gezicht in de voetbalwereld. Hij organiseerde zelfs een trainingskamp van zijn grote idool Diego Armando Maradona in Brabant. Vanavond is het een stuk minder hectisch en is hij volkomen ontspannen. "Het meeste werk zit aan de voorkant. Een goed veld is het allerbelangrijkste. Dan heb je een trainingskamp al grotendeels rond", vertelt hij terwijl de drinkpauzes halverwege beide helften nog even worden gecheckt.

Het coronatijdperk heeft hem sterker gemaakt, zo beweert Mutlu als beide teams het veld oplopen. "Van het ene op het andere moment was er stilte, onbeschrijflijk. Van honderd telefoontjes per dag ging ik naar drie. Ik vroeg op een gegeven moment aan mijn vrouw of ze me wilde bellen omdat ik dacht dat mijn telefoon kapot was."

Mutlu: "Ik had geen inkomsten meer. Dat was echt een klap, want wat moest ik doen? Voetbal is mijn leven. Ik voorspelde direct dat corona twee jaar zou duren. Vliegtuigen stonden aan de grond, niemand wist iets. Toen heb ik tijd genomen om na te denken. Door alle drukte zag ik bepaalde dingen ook niet meer. Ik heb me in die periode alleen maar met transfers bezig gehouden. Je moet toch verder."

Nu is Mutlu helemaal terug in zijn oude rol en regelt hij als vanouds trainingskampen door heel het land. Werken op gevoel en leunend op zijn honderden contacten houden de geboren Turk uit Ankara overeind in een wereld vol concurrentie. "Can we have a another massage table in the dressing room?" Mutlu willigt het verzoek snel in en de clubs kunnen weer verder met hun voorbereiding.

Hij omschrijft de harde voetbaljungle als volgt. "Als ze je niet meer nodig hebben, lig je in de ijskast en ben je vergeten", weet hij. "Maar dit is wel mijn wereld. Hier ben ik goed in. Hoeveel wedstrijden ik regel deze zomer? Ik denk rond de veertig. Veel Arabische clubs, die blijven soms wel 25 dagen hier. Dus kun je er ook wat meer aan verdienen. Nee, Turkse clubs zijn er nu niet. Door de gestegen valuta is het allemaal te duur geworden."

Vitesse wint het oefenduel van de Israeliërs met 1-0 dankzij een benutte strafschop van aanvoerder Matus Bero. Bij de Arnhemse club is het wachten op nog veel nieuwe spelers. Mutlu kijkt in een hoek van het veld ontspannen toe en dolt een beetje met fysiotherapeut Jos Kortekaas. Hij zegt dat Vitesse is veranderd.

"Sinds de Duitsers aan het bewind zijn gekomen zijn echte clubmensen niet meer zo bepalend. Vitessenaren als Jan Streuer, Marc van Hintum en Paul van der Kraan deden echt alles in het belang van de club. Directeur Van der Kraan was net een haai. Die at iedereen op als dat in het financiële belang was van Vitesse. Iedereen kende ze ook. En we hielpen elkaar met alles. Dit werk draait om contacten."

"Het echte gevoel voor Vitesse is veel minder geworden", vindt Mutlu. "Dat mis ik en zie het ook niet zo snel meer terugkeren. Vitesse is een gesloten doos aan het worden die je niet meer open krijgt. Dat is wel jammer."

Opnieuw steekt Mutlu een sigaartje in brand en verwoordt hij zijn gevoel. "Ik begrijp gewoon niet waarom een Vitesse-man als Edward Sturing geen technisch directeur is geworden. Ik hoop dat mensen als Cor Guijt en Jan Snellenburg de leiding weer kunnen nemen. Dankzij hen bestaat de club nog. Dat de schulden nu zijn kwijtgescholden door de Russische eigenaar is natuurlijk een goede zaak. Ze kunnen weer met een schone lei beginnen en structuur neerzetten. Mijn wens is dat de club om echte Vitessenaren heen wordt gebouwd."

Opnieuw is er even overleg met Clifford als Vitesse de nipt verdiende overwinning binnen heeft. Het gesprekje gaat over de Griekse club Atromitos die eind juli een oefenduel komt spelen in GelreDome. Mutlu zegt dat hij Vitesse ermee geholpen heeft.

"Ik kon Atromitos voor meer geld ook naar een andere Nederlandse club brengen. Maar ik heb het Mirjam beloofd. Zij is een steunpilaar in de organisatie en verzet echt werk voor drie man. In haar rol komt er veel op je af."

"Clubs gaan het nog moeilijk krijgen om een week voor de start van de competitie nog een tegenstander te vinden", voorspelt Mutlu. "Het seizoen start vanwege het WK namelijk al in de eerste week van augustus, maar iedereen wil de week ervoor dan nog oefenen. Voor Vitesse heb ik dat nu kunnen regelen. Het blijft toch mijn cluppie."