Topatleet Sintnicolaas gaat helemaal stuk bij afscheid: 'Het lijf wil niet meer'

Sintnicolaas deed dit weekend zker niet voor spek en bonen mee aan de meerkamp. Op bijna alle onderdelen kon hij goed meekomen en het polsstokhoogspringen won hij zelfs.

Maar bij het speerwerpen verrekte hij een spier, waardoor hij op zijn allerlaatste onderdeel, de 1500 meter, nauwelijks kon lopen. Het werd een lijdensweg voor Sintnicolaas, die de laatste meters op zijn tandvlees voltooide. Hij moest na de finish gedragen worden en iemand anders moest zijn schoenen uit doen.

Sintnicolaas werd uiteindelijk zevende op de meerkamp. Het afscheid valt de Apeldoorner zwaar: "Het is dat ik nu veel melkzuur heb, anders had ik wel een traantje gelaten. Afscheid nemen op mijn eigen baan is onbeschrijfelijk. Ik wilde nog wel iets heel moois laten zien, maar het lijf wil niet helemaal meer. Ik geniet ervan en iedereen juicht toch, ook al zijn de prestaties misschien nog tachtig procent van wat ik ooit kon, maar het is supermooi."

Zijn masseur Theo Bosch vond het prachtig dat de atleet nog één keer terugkeerde in Apeldoorn. "Vanaf zijn zestiende ben ik al zijn masseur. Hij kwam wekelijks over de vloer, hij was kind aan huis. Ik heb het begin van Eelco meegemaakt en maak nu ook zijn einde mee. Het is geweldig wat hij heeft gedaan. Je wordt niet zomaar Europees kampioen en hij heeft het Nederlands record in handen, dat blijft voorlopig nog wel zo."

De atleet kijkt zelf ook tevreden terug. "Het is emotioneel, maar het is mooi geweest. Ik heb mooie dingen meegemaakt en ook veel blessureleed. Maar afsluiten hier, waar het allemaal begon, is heel bijzonder. Nu op naar iets nieuws. Ik ga in ieder geval definitief naar Zweden."

Sintnicolaas woont met zijn vriendin Elin Westerlund net boven Stockholm. Hij vertrok tijdens de coronacrisis naar Zweden, omdat daar de trainingsfaciliteiten voor atleten gewoon open bleven.