Kimberley Bos heeft amper geslapen na historische zege

"Nee, ik heb niet heel goed geslapen. Dat gaat na een wedstrijd sowieso niet makkelijk, maar we hebben het natuurlijk ook nog een klein beetje gevierd ja. Dus dat slechte slapen kan gebeuren."

Ze blikt nog even terug op haar twee runs van gister. "Het ging echt hartstikke lekker. Ik had ook een sterke start. Na de eerste run, die ik won, had ik niet per se het idee dat ik wel eens zou kunnen winnen. Er zat maar een paar hondersten tussen mij en Tina Hermann. En zij is heel goed en constant. Toen zij in de tweede run harder ging, wist ik dat ik ook harder moest. En dat is gelukt!"

En dus mocht ze voor de eerste keer de allerhoogste trede op het podium beklimmen en het Wilhelmus horen. "Dat was heel gaaf. Een heel bijzonder moment. Maar ik besef nog steeds niet helemaal wat ik gepresteerd heb, dat moet nog komen", vertelt de skeletonster.

Een mooi moment was de foto waarop Kimberley Bos met haar hond de overwinning viert. "Die kreeg ik als een soort trofee in mijn handen gedrukt van mijn vader. De echte trofee heb ik meegegeven aan mijn moeder. Die zal hem wel in de woonkamer zetten."

Voor Bos is het nu even genieten, maar voor dat kan moet ze eerst haar telefoon nog doorworstelen. "Mijn telefoon staat helemaal vol met berichten en ik ben nog niet eens op social media geweest. Ik heb ook berichten gehad van mensen van wie ik niet eens weet wie ze zijn, dat is ook wel leuk."

Wat de atlete ook mooi vindt, is dat haar opa en oma hebben meegeleefd vanuit Nederland. "Je bent dan in Winterberg nog redelijk dichtbij, maar ook heel ver weg. Dan is het leuk dat zoveel mensen thuis nog kijken."

Nu rijdt de Edese door naar Altenberg waar ze vrijdag weer een wedstrijd heeft. "En op oudjaarsdag heb ik er ook nog één. Of ik die weer ga winnen? Ik probeer hetzelfde te blijven doen", lacht ze.