'Verse groente is te duur', Gerlinda helpt gezinnen in armoede

Ruim twee jaar geleden richtte ze de stichting Helpende Handen op, omdat ze mensen die niet meer rond kunnen komen, graag ondersteunt. Het CDA in Ermelo heeft voor de gezinnen uit de gemeente die daar mee te maken hebben een speciale dag georganiseerd. De kinderen kunnen lekker trampoline springen en lasergamen. Met de ouders wordt een gesprek gevoerd over hoe het met ze gaat en hoe ze de eindjes aan elkaar knopen.

Wethouder Sarath Hamstra vermoedt dat zo'n 800 huishoudens onder de grens van het bestaansminimum zitten. Echte cijfers zijn er niet, omdat er veel 'stille armoede is'. "Dat betekent eigenlijk dat je niet rond kan komen van het geld dat je binnenkrijgt en dat je daardoor niet mee kan doen aan de samenleving', vertelt Hamstra. "Schaamte is een probleem en dat zie je terug in de stille armoede. Gelukkig zijn er vandaag wel honderd mensen gekomen om er wel over te praten en zodat ze een gezellig dagje uit hebben."

Ook Gerlinda Kok is aanwezig. "Dit zijn allemaal gezinnen waarvan de ouders keihard werken", weet ze. "Sommige mensen zijn afgekeurd en mogen niet werken, maar die helpen mij juist weer bij de stichting." Die mensen hebben het financieel heel lastig, vertelt ze. "Problemen met belastingen, scheidingen, werkloosheid. Dan bouwen de schulden zich op."

En dan is boodschappen doen heel lastig, helemaal als je kinderen hebt. Op een boterham gaat dan al snel pindakaas of hagelslag. "Want vleeswaren of kaas, dat kan niet gekocht worden. Verse groente? Dat kan bijna niet meer. Een zak patat met hamburger, dat is op het moment het goedkoopst. Dat willen we toch niet?"

Een alleenstaande vader (met co-ouderschap) van twee meiden van 8 en 11 jaar is ook naar de speciale dag in Ermelo gekomen. "Ik werk vijf dagen in de week als grondwerker. Ik heb schulden, val onder budgetbeheer vanuit de gemeente en daardoor heb ik moeite om boodschappen te doen", zegt hij. "Ik doe boodschappen met de meiden en dan vraag ik wat ze willen eten. Als het uit kan koop ik het, anders wordt het iets makkelijks. Ik moet vaak 'nee' zeggen tegen chips, snoep of vlees."

Een dagje uit zoals deze dag gaat eigenlijk niet, zegt de vader van twee. "We gaan dan naar het bos op de speeltuin. Dat vinden ze ook leuk. Maar ik zou graag niet zo vaak 'nee' tegen ze zeggen. De kinderen zijn nu ook wel gelukkig, maar dan zijn ze denk ik nog net iets gelukkiger. Geld maakt niet gelukkig, maar het helpt wel.”

De stichting van Gerlinda helpt hem om toch vlees en groenten op tafel te kunnen zetten. "Sommige mensen hebben 80 euro per week voor een gezin met twee kinderen. En dat is echt weinig, want de boodschappen worden steeds duurder en de weekbudgetten gaan niet mee omhoog", vertelt ze.

Iedere zondagavond komen alle gezinnen bij haar langs. "Dan heb ik een winkeltje met groente en fruit dat ik ophaal bij een supermarkt in Ermelo, waar ik ook heel veel gesponsord krijg. En ik krijg ook kip gesponsord van een bedrijf uit Zeewolde. De mensen vullen een lijst in met basisspullen die ze nodig hebben en dan wordt die tas netjes voor ze ingepakt."

Ze vindt dat de politiek iets moet doen aan de situatie van de werkende armen. "Het bewind moet met de maatschappij mee. Mensen die onder bewind staan, krijgen per week geld uitgekeerd en daar moeten ze het mee doen. Ik heb een gezin van vijf dat 110 euro krijgt. Het is echt schrijnend hoe weinig ze krijgen."

De vader van twee dochters zegt dat dat zeker zou helpen. “Ik krijg elke week een bedrag en daar moet ik alles van doen. Ik moet nu eigenlijk op alles bezuinigen. Ik heb een auto om naar mijn werk te gaan. Ik moet ritjes combineren omdat ik de benzine niet kan betalen. Ik woon in een huis dat slecht geïsoleerd is, dus als het te koud wordt, trekken we een trui extra aan. Want de energieprijs is nu wel heel hoog.”