Linda speelt rolstoelbasketbal met paralympiër Bo: 'Geen sport voor mietjes'

Wat moeten ze er allemaal voor doen en laten en hoe zwaar is het eigenlijk? Dat laatste heb ik geweten. Ik ga de sport namelijk ook zelf doen...

Deze week maak ik kennis met een paralympische sport, namelijk rolstoelbasketbal. Bo Kramer (25) uit Doorwerth was 11 jaar oud toen ze te horen kreeg dat ze botkanker had. Ze voetbalde op hoog niveau, maar dat zat er niet meer in. Het werd rolstoelbasketbal en dat is maar goed ook, want ze is Europees kampioen, wereldkampioen en won goud op de paralympische spelen in Tokio.

Ik train met haar mee op Papendal. Snelheid maken in een rolstoel is al lastig, laat staan zittend scoren. Als Bo mij uitnodigt om een wedstrijdje te doen met haar team pies ik in m'n broek van de spanning. Het gaat er zo hard aan toe. Ze vallen zelfs met enige regelmaat voorover met hun stoel!

"Het is geen sport voor mietjes!", roept Bo met een grote glimlach op haar gezicht. Die heeft ze trouwens constant. Het is onvoorstelbaar hoe positief deze vrouw in het leven staat na tien jaar het ziekenhuis in en uit. Daar kunnen we allemaal wat van leren.

Bo geeft ook presentaties waarin ze haar verhaal vertelt op scholen en in het bedrijfsleven. "Ik heb een keer gehad dat er een paar honderd agenten zaten te huilen bij mijn verhaal."

Haar levensmotto is: you don't need a hero, it's time to make your own. Nou, die held is ze wat mij betreft en wat voor een. Een positiviteitsgoeroe pur sang en een ambassadeur voor de paralympische sport.

En alsof het niks is, zegt ze ook nog even tussen neus en lippen door: "Ik had voor geen goud willen missen dat ik ziek ben geweest."

Bekijk de nieuwste video van Linda breekt UIT! - Gaat Olympisch om te zien waarom ze dit zegt.