'Dat is raar', dit is waarom onze nootjes uit China komen

Walnoten, hazelnoten en tamme kastanjes zijn noten die het op zich heel goed doen in ons land. Dat ervaart boer Rudolf Jan den Beer Poortugael uit Zoelen ook met zijn walnotenbomen. Hij heeft 650 walnotenbomen en is een echte pionier wat betreft de teelt en oogst van walnoten.

Volgens Den Beer Poortugael was het vooral in het begin erg zoeken naar wat wel en niet kon maar enthousiast werden ze er wel van. “We dachten: we zetten die bomen neer en dan hoef je niks te doen. Maar dat viel toch redelijk tegen. Hoe langer je ermee bezig bent, hoe meer werk je eraan hebt. Maar ook: hoe meer je eraan wil doen en hoe meer je productie je wil.”

Als we iedereen in Gelderland elke dag zo'n 25 gram noten zouden willen laten eten, dan zouden we in onze provincie zo'n 18.000 hectare aan walnoten- of hazelnotenbomen nodig hebben. Dat hebben we nu niet en dat heeft volgens notenteeltdeskundige Ton Baltissen met keuzes van de boeren in het verleden te maken.

"Wij dachten altijd: boompje groot, plantertje dood. Dus het duurt wat lang, dan begin ik er niet aan. Ook was de concurrentie groot en de onzekerheid speelde ook mee. De opbrengst van de aardappel was goed, de uien gingen goed en de bloembollen gingen goed. Dus waarom zou ik iets nieuws gaan zoeken als die teelten het hier goed doen?"

Ook voedselbosboer Wouter van Eck heeft meerdere notenbomen in zijn bos staan. Hij heeft een stuk of tien soorten in zijn bos in Groesbeek. Hij vindt het belangrijk dat we steeds meer noten uit ons eigen land halen. "De noten in de winkel komen nu grotendeels uit China, Turkije of Californië. Dat is raar. Ik heb liever dat het noten zijn die hier groeien, want dat is beter voor ons landschap, beter voor ons natuur en bestand tegen de hete zomers die gaan komen. Een bos is namelijk weerbaar en blijft groen. "