Marokko laat Arnhemse noodhulp niet toe, tot frustratie van Marcouch

Zelf was Marcouch nog de hele zomer in Marokko, het land van waaruit hij als 10-jarige jongen vertrok naar Nederland. "Het is onbeschrijfelijk wat daar gebeurt", ervaart Marcouch. "Dat komt heel erg binnen. Ik heb er nog familie wonen. Die is gelukkig ongedeerd."

Je moet je voorstellen dat het getroffen gebied groter is dan Nederland, schetst Marcouch. "Er zijn meer dan 300.000 mensen getroffen en meer dan 2000 doden. Er wordt nog steeds gezocht naar lichamen. De kans op overlevenden is natuurlijk nul, want we zijn alweer een paar dagen verder. Bovendien is het daar 45 graden. Er is een schaarste aan water, voedsel en tenten. Hulp komt steeds meer op gang, maar voor velen zal het helaas te laat zijn."

Het bergachtige gebied is moeilijk toegankelijk voor hulpverlening, weet Marcouch. "Dat zijn plekken waar grote gemeenschappen wonen. Zo is een dorp van 200 mensen volledig weggevaagd. Daar is niets van overgebleven. Geen huizen en geen mensen. De impact is dus groot. Ook op onze gemeenschap hier in Arnhem en Nederland."

Het hijsen van de Marokkaanse vlag halfstok voor het Arnhemse gemeentehuis maandagochtend was dan ook een belangrijk moment om elkaar te ontmoeten, ziet de burgervader. "Om elkaar een schouder te bieden en te troosten."

Wat helpt is als mensen meeleven, geeft de burgemeester mee. "Oog hebben voor je buren of collega's op wie het impact heeft omdat ze daar vandaan komen of familie hebben. Verder is het beste wat je kunt geld inzamelen, zodat je later kunt kijken wat daar nodig is om doelgericht hulp te bieden."

Waarom het zo is dat Marokko op dit moment maar een paar landen toestaat om hulp te bieden en andere landen waaronder Nederland niet? "Dat is heel frustrerend", vindt Marcouch. "Hier in Arnhem stonden nog diezelfde dag reddingsbrigades klaar om af te reizen en te helpen. Dat zijn zeer kundige mensen met veel ervaring die ook bij de aardbeving in Turkije zijn geweest. Maar er kwam geen verzoek vanuit Marokko."

De Marokkanen hebben het beleid dat de eerste 48 uur alle energie, tijd en capaciteit die ze hebben, gaat naar het redden van mensen en het bieden van noodhulp, legt de burgemeester uit. "Dat hebben ze allemaal zelf willen doen. Ergens begrijp ik dat ze zeggen geen ruimte te hebben om allerlei nieuwe mensen van buiten te ontvangen en begeleiden. Maar vanuit mijn kant voelt dat wel als frustratie omdat we zo graag wilden en konden helpen." Desondanks is hij nog steeds bereid om te kijken op welke wijze er kan worden geholpen.

Ook waren er volgens de burgervader nogal wat Arnhemmers op vakantie in Marokko toen de aardbeving kwam. "Die hebben doodsangsten doorstaan. Vooralsnog zijn zij ongedeerd. Maar je kunt je de paniek en angst voorstellen. Mensen hebben buiten geslapen of helemaal niet geslapen. Ze wilden terug, maar dat kon niet. Ik heb contact met hen gehad en het gaat goed met ze. Ik verwacht dat ze snel terug kunnen komen."

Nadat maandag de Marokkaanse vlag voor het Arnhemse gemeentehuis halfstok werd gehesen, klonk nog elk uur het Marokkaanse volkslied uit de Eusebiuskerk.