Timon gebruikt zijn talent om kinderen de oorlog te laten vergeten

"Toen we deze keer in Krakau waren, vroegen de mensen in het huis: wat vinden jullie zelf eigenlijk leuk om te doen? Ik vertelde toen dat ik enorm van dansen houd, mijn hele leven al op dansles zit en nu een dansopleiding ga doen. Toen hebben ze gevraagd of ik ze les kon geven."

Timon ging nog diezelfde avond bedenken hoe zo'n les er dan uit moest zien, maar veel tijd om de lessen voor te bereiden was er niet. "Nee, meteen de volgende dag stonden er al acht kinderen klaar. Ik heb ze toen een paar pasjes geleerd, wat simpele beginnersdingen. Voor de volgende dag heb ik een oefenprogramma voor buiten gemaakt." Timon doet de pasjes voor en praat Engels tegen de kinderen en die lijken de pasjes en de taal al spelenderwijs razendsnel op te pakken.

Omdat de tegelvloer in het opvanghuis niet erg geschikt is om op te dansen, hebben Timon en zijn familie matten gekocht waarop gedanst en gesport kan worden. Timon: "We zijn daar naar IKEA geweest, want met die kapotte tegelvloer was het echt gevaarlijk." Naast de matten koopt de familie ook andere spullen voor de vluchtelingen. Dat doen ze ter plekke. Moeder Ingrid legt uit: "Er is behoefte aan van alles: tampons, maandverband, shampoo, tandpasta, maar ook spelletjes voor de kinderen. Zo hebben we deze keer ook een karaoke-set voor ze gekocht."

Inmiddels zijn Timon, Robbe en ouders weer thuis in Doesburg. Vol trots laten de twee broers een Oekraiënse vlag zien, een afscheidscadeau van de mensen in het opvanghuis in Krakau. Met viltstift staat op de vlag geschreven: Bedankt voor het helpen van Oekraïense vluchtelingen. Voor altijd vrienden.

Timon danst zelf al zijn hele leven. Na de zomervakantie start hij bij RijnIJssel in Arnhem met een moderne dansopleiding. Zijn doel is om later zelf te dansen bij een gezelschap, of misschien wel choreograaf of docent te worden. Op de vraag of hij deze zomer niet liever lui aan het strand had gelegen, antwoordt hij: "Nee, dit geeft zo'n voldoening. Ik heb gezien wat het met de kinderen doet. Met dansen denk je niet aan school, niet aan thuis en dus ook niet aan de oorlog. Het is gewoon, je bent lekker aan het dansen."