Arnhem en omstreken

Kortebaandraverij moet van de baan, maar dat vindt niet iedereen

10 juni, 17:30 • 3 minuten leestijd

Foto ter illustratie. © ANP

BEMMEL - Kortebaandraverij moet van de baan. Tenminste, dat vindt dierenrechtenorganisatie Dier&Recht. De vorm van hippische sport is omstreden; tegenstanders vinden het dierenmishandeling. De organisatie van de Bemmelse Paarden Dagen is het daar absoluut niet mee eens. Liefhebbers van de sport zien het juist als een mooie traditie.

Dier&Recht is een organisatie van dierenactivisten. Zij vinden dat de dieren onnodig stress en pijn lijden en willen dat dat stopt. Ze claimen dat bij de draverij-wedstrijden gebruik wordt gemaakt van 'dwangmiddelen', zoals kettingen. Ruiters zouden hiermee de tong van het paard aan de onderkaak vastsnoeren. Dit zou weer zorgen voor wonden in de paardenmond. Ze vinden daarbij sowieso niet dat dieren gebruikt mogen worden voor vermaak.

De oproep van Dier&Recht is tegen het zere been van Cor Grasmeijer, voorzitter van de Bemmelse Paarden Dagen. De oproep doet volgens hem onrecht aan de sport. Volgens hem lijdt het paard niet en wordt er juist veel aandacht geschonken aan het welzijn van de dieren. "Als een paard slecht behandeld wordt, dan behaalt het ook geen prestaties."

Vorig jaar september verstuurde Dier&Recht al een petitie naar de Tweede Kamer met het verzoek dwangmiddelen af te schaffen. In opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit doet Hogeschool Aeres in Dronten nu onderzoek naar dieronvriendelijke hulp- en trainingsmiddelen.

"Van dwangmiddelen is helemaal geen sprake. Wij voelen ons niet aangesproken door deze oproep", zegt ook Paul Mulder, voorzitter van de Stichting Nederlandse Draaf- en Rensport (NDR). Hij is van mening dat de paardensporters er juist alles aan doen om het welzijn van het dier te bevorderen. "Wij hebben binnen onze organisatie een ethische code en een commissie welzijn. Dit voor de procedures van het paardentuig. Dat wordt steeds aangepast naar de huidige regelgeving. We houden tijdens wedstrijden ook toezicht op het gebruik van dwangmiddelen. Daarnaast wordt er ook streng gelet op het gebruik van verboden middelen. Denk aan verdoving als cortisonen en hormonen."

Voorafgaand aan de wedstrijd worden de paarden grondig gekeurd door de aanwezige dierenartsen. Zonder goedkeuring mogen de paarden niet van start gaan.

Als er misstanden zijn, of kritiek op beleid tijdens de wedstrijden, dan wordt er volgens hem naar geluisterd. "Afgelopen jaar is bijvoorbeeld de manier van starten veranderd." Paarden starten nu rustiger over een langere afstand. Dit zou minder stress opleveren. Daarnaast mogen de renpaarden ook niet alle wedstrijden lopen. Het dier heeft tijd nodig om tussendoor te rusten. Grasmeijer vult aan: "Er zijn meer dan honderdvijftig dravers - zo worden de renpaarden genoemd - in Nederland. Per wedstrijd lopen er maximaal 24 dieren mee. Niet ieder paard kan bij elke wedstrijd meedoen, en dat wordt ook gecontroleerd."

De maatschappij wordt tegenwoordig steeds kritischer op de inzet van dieren bij sporten en dat zet mensen lijnrecht tegenover elkaar, denkt Grasmeijer. "Ik vind het jammer dat we elkaar verliezen in de discussie."

Vanuit de omgeving van Bemmel, bekend om z'n stoeterijen, merkt Grasmeijer nog geen tegenstand. "De een vindt het leuk, de ander niet. Men is wel kritisch", merkt hij op. "Maar dat mag ook."

Kortebaandraverij in actie

Kortebaandraverij is een sport die al meer dan een eeuw wordt beoefend. De ruiter (pikeur) rijdt op een sulky (het wagentje) een afstand van driehonderd meter. Het paard moet in draf die afstand rennen en mag daarbij niet overgaan in de galop.

De wedstrijden gaan steeds in groepen van twee. De winnaar van deze afvalrace is de eerste die over de finish komt. De race begint met 24 paarden, waarna er na elf ronden nog een tweetal over blijft. De winnaar van deze race is kampioen.