Noord-Veluwe

Schapenhouders verdienen geen cent aan wol

Schapenhouders verdienen geen cent aan wol
Schapenhouders verdienen geen cent aan wol © Omroep Gelderland
ERMELO - Nederlandse wol, en wol van heideschapen in het bijzonder, levert niks meer op. Sinds 2020 geldt er zelfs een negatieve prijs en dus moeten schapenhouders betalen voor het afvoeren van de wol. Stichting Schapedrift in Ermelo is daarom een eigen project gestart, met als doel meer inkomsten en waardering voor de wol.
Ieder jaar staat de herders en vrijwilligers van Stichting Schapedrift in mei en juni een gigantische klus te wachten. Zo'n 300 schapen moeten dan geschoren worden, goed voor een oogst van ongeveer 700 kilo wol. Tot een aantal jaren terug verkocht de stichting dit aan een handelaar, maar door de negatieve prijs van 10 cent per kilo heidewol waar nu sprake van is, kóst het de schapenhouders juist geld.

'Het is een ramp'

Schapenhouder Ellen van der Zweep uit Renkum kampt met hetzelfde probleem. "Wol levert niks meer op, het is een ramp. Het scheren van de schapen kost je meer dan dat het je oplevert. Na het scheren kunnen ze er niet zo veel meer mee. Het is allemaal te duur om te bewerken."
Vorig jaar besloot de schapenhouder een oproep te doen om zo van de wol af te komen. "Gelukkig was er iemand die zijn huis wilde isoleren met de wol. Zo kwamen we er toch nog van af. En het isoleren is nog gelukt ook."
Wat ze dit jaar met alle wol gaat doen, weet Ellen nog niet.

Omzetten in producten

De Ermelose stichting ging op zoek naar een nieuwe manier om geld te kunnen verdienen met hun wol. Zo begon het Wolproject. Vrijwilligers van de stichting wassen, garen en spinnen of vilten de wol en zetten dit om in nieuwe producten als sleutelhangers, kussens, tassen en kleden. "Die vrijwilligers hoeven geen uurloon te hebben, daardoor blijft het rendabel", zegt de stichting.
Een succes, zo blijkt. De stichting laat weten dat er veel vraag is naar de producten die worden verkocht in het bezoekerscentrum in Ermelo. Jaarlijks halen ze hier een mooie opbrengst mee binnen. De wol krijgt op die manier meer waarde en waardering.

Niet meer bij het afval

Daarnaast is men ook blij dat er nu geen wol meer bij het afval komt, maar dat alles op duurzame wijze wordt verwerkt. Zelfs de vachten die te vies of te slecht zijn om door de vrijwilligers te bewerken tot garen, worden omgezet tot een nieuw product. Scheerder Dirk Jan van Dalfsen uit Ermelo verwerkt deze wol namelijk tot mestkorrels. De wol wordt daarvoor in stukken gesneden, gedroogd en geperst tot korrels van 4 tot 6 millimeter.
De Stichting Schapedrift is blij met deze ontwikkeling. Het Veluws Heideschaap krijgt zo weer haar oorspronkelijke functie terug. In vroeger tijden werd dit schapenras namelijk vooral gehouden om de mest. Voor de scheerders geeft het volgens de stichting extra voldoening om te weten dat hun zware werk nu extra vruchten afwerpt.