Vondst van vermiste Maria slaat in als bom: 'Dit had ik nooit gedacht'

Jannie Bakker zat als kind op basisschool Veenhuizerveld, waar Maria's moeder Anneke haar eerste juf was. Ze herinnert zich nog goed dat ze in 1994 het nieuws hoorde dat Maria spoorloos was verdwenen. "Ik vond het heel aangrijpend, omdat ik Maria's moeder kende. Wat zullen die mensen vreselijk overstuur zijn, dacht ik. En ze hebben er in de jaren erna ook veel last van gehad, denk ik."

Terwijl Putten jarenlang meeleefde met de zoekende ouders van Maria, lag de jonge vrouw al die tijd in een naamloos graf in Duitsland. Maria werd al enkele maanden na haar verdwijning gevonden in het stuwmeer van Möhnesee, op 250 kilometer van Putten. Dat verbaast Jannie. "Heel bijzonder, dat had ik nooit gedacht. Ik dacht, misschien dat ze nog eens wordt aangetroffen in het bos", zegt de Puttense, die nog vol vragen zit. "Helemaal in Duitsland... is ze daar zelf heen gefietst? Hoe is ze daar dan terechtgekomen? Dat is een raadsel. Is ze zelf het stuwmeer in gegaan, of was het een misdrijf?"

Het Duitse politieteam stelde de Nederlandse collega's er eind maart van op de hoogte dat er een match was tussen het DNA-profiel van Maria en dat van een naamloze dode in een Duits graf. De Duitse politie gaat niet uit van een misdrijf en denkt dat Maria zelfmoord pleegde, door het stuwmeer in te gaan. "Het zou kunnen, ik weet niet hoe het in mentaal opzicht ging met Maria", reageert Jannie.

Ze heeft er een dubbel gevoel bij dat de zaak nu - bijna - ten einde lijkt. "Aan de ene kant hoop je al die tijd dat Maria toch nog ergens zal zijn. Voor haar vader is het fijn dat hij dit hoofdstuk nu kan afsluiten. Hij weet waar ze is gebleven en hoeft geen hoop meer te koesteren dat ze nog terugkomt. Misschien kan ze zelfs opnieuw begraven worden."

Burgemeester Henk Lambooij van Putten werd dinsdag op de hoogte gebracht van de ontwikkelingen. Hij noemt het 'buitengewoon bijzonder' dat er eindelijk een doorbraak is in de zaak van Maria. "Voor Putten is dit groot nieuws. Maar niet alleen voor Putten, zelfs nationaal. Jarenlang is er gespeculeerd waar Maria gebleven zou zijn en die vraag is nu beantwoord, dankzij de technische vooruitgang. Die is groot geweest tussen 1994 en nu."

Lambooij zei in maart dit jaar, toen de grote politiecampagne van start ging, dat hij voor de nabestaanden hoopte op antwoorden. Die zijn er nu, zij het nog onvolledig. "Het geeft een beklemmend gevoel dat de onzekerheid bij de ouders dertig jaar geleden al weggenomen had kunnen worden, bij meer technische mogelijkheden", weet de burgervader. "Er zijn uiteraard nog een heleboel vragen en ik wens het coldcaseteam daar veel succes bij toe. Ik sta op te grote afstand om te zeggen wélke vragen er nu nog zijn. Je moet zekerheid hebben, voor je daarover communiceert."

Een oudere dame die deze ochtend over de markt loopt, zegt dat het nieuws over Maria haar erg raakt. Zelf verloor ze lang geleden haar zoon Jakob aan kanker, dus ze weet hoe heftig het is om een kind te verliezen. Vanuit die ervaring leefde ze altijd erg mee met de familie van Maria. "Het is verschrikkelijk. We hebben hier in Putten met veel beroering naar die vermissing gekeken, al kende ik Maria zelf niet beter dan haar foto van de televisie. Nu kan haar vader in ieder geval fatsoenlijk afscheid nemen, ik denk dat dat fijn is voor hem. Hij wist immers nooit waar ze was gebleven."

Zo denken meer Puttenaren er over. "Ik vind het heel erg voor de vader, maar toch ben ik blij dat hij nu weet hoe het zit", zegt een mevrouw op leeftijd. Een man die bij haar staat is het daarmee eens. "Maar het had eigenlijk wel veel eerder uit moeten komen", voegt hij toe.

Burgemeester Lambooij is blij voor Maria's vader dat er nu iets kan worden afgesloten. "Hij kan afscheid nemen, ondanks het feit dat er nog veel vragen zijn over de toedracht. Ik hoop dat die vragen kunnen worden beantwoord."