Arnhem en omstreken / Rijk van Nijmegen

'Tippelzones in Arnhem en Nijmegen moeten uitbreiden', vindt Roos

12 mei, 19:25 • 3 minuten leestijd

De tippelzone met afwerkloodsen in de Nieuwe Marktstraat in Nijmegen. © ANP

Gevaarlijk in een bos, in de auto van een wildvreemde en zonder toevlucht in de vorm van zorg en veiligheid. Dát is het vooruitzicht van prostituees als de tippelzones in Arnhem en Nijmegen verdwijnen. En dus sluit ervaringsdeskundige Roos Stehouwer zich volmondig aan bij een oproep om de tippelzones in beide steden overeind te houden en zelfs uit te breiden.

Uniek in Nederland zijn ze, de tippelzones in Arnhem en Nijmegen, twee ongure plekken waar mannen aan hun trekken willen komen. Maar voor de vrouwelijke sekswerkers zijn het ook huiskamers waar veiligheid, geborgenheid en zorg te vinden zijn. Roos Stehouwer kent die huiskamers al geen ander. Al tien jaar biedt zij prostituees in heel Gelderland een luisterend oor en een helpende hand.

"In die huiskamers is zorg en biedt de GGD condooms en soa-testen", zegt de ervaringsdeskundige in de Week van Gelderland. "En er is veiligheid. En ja, er zijn nog maar twee tippelzones, dus ik zou willen dat er meer bij kwamen."

Dat was deze week ook de oproep van ex-PvdA fractievoorzitter Lilianne Ploumen. Als adviseur van bureau Clara-Wichmann en de Vrouwenrechtswinkel roept Ploumen eveneens op om de Nijmeegse zone open te houden en zelfs uit te breiden. Maar Nijmegen geeft sekswerkers maar mondjesmaat toestemming om op de tippelzone te werken. De gemeente hanteert een zogenoemd uitsterfbeleid, in de hoop dat de tippelzone vanzelf verdwijnt.

Maar uitsterven doet het oudste beroep ter wereld allerminst. Veel vrouwen tippelen om een drugsverslaving te bekostigen. En de oplopende kosten voor levensonderhoud nopen ex-prostituees er zelfs toe hun oude beroep weer op te pakken. Maar, zegt Stehouwer, het is vooral een zaak van vraag en aanbod. "Mannen die seks zoeken, zullen altijd iemand vinden."

En dan kan het maar beter in de relatief veilige omgeving van een tippelzone zijn. Is er geen zone, dan liggen de gevaren op de loer. Gevaren als mensenhandel, geweld en gijzeling. "Ik ken verhalen van vrouwen die drie dagen zijn vastgehouden als een soort seksslaaf. Gewoon door mannen een baan, met een kinderzitje achterin."

Hulp aan prostituees is "de missie in mijn leven", zegt Stehouwer. "Ik kan dat werk alleen maar doen omdat ik van mensen houd. Uitstappen is voor veel vrouwen lastig. Ze hebben vaak niet eens een bankrekening, en dan is het lastig om bijvoorbeeld een uitkering aan te vragen of een carrièreswitch te maken."

Maar lichtpunten zijn er ook. In zeven jaar tijd hielp Stehouwer naar eigen zeggen 63 vrouwen aan zo'n carrière switch. "Ik krijg soms kaartjes dat het goed gaat. Daar doe je het voor."