Achterhoek
'Mijn hart breekt', sloop Danspaleis roept talloze emoties op

HAAKSBERGEN - Ooit was het een 'legendarische plek' met 'een geweldige sfeer' waar 'heel de Achterhoek kwam om te feesten'. Maar het enige dat het Danspaleis nu nog kan laten trillen op zijn grondvesten is de sloopkogel. Het bericht dat de roemruchte discotheek in Haaksbergen binnenkort tegen de vlakte gaat, brengt veel Gelderlanders terug naar vroeger.
"Aan het Danspaleis denk ik met een heel grote glimlach terug", vertelt Marco Leeuwis uit Elst. "Ik heb er heel goede herinneringen aan, maar nu gaat het tegen de vlakte. En dat doet pijn."
Marco, in het feestcircuit bekend onder de naam DJ Galaga, kan zijn eerste keer in het Danspaleis nog goed herinneren. "Toen ik net begon met optreden, had ik een dansact. De allereerste keer dat ik die zou opvoeren, was in het Danspaleis. Ik weet nog dat ik via de artiesteningang naar binnen mocht en in de coulissen stond te wachten op mijn beurt, bloednerveus. Eenmaal op het podium was de sfeer geweldig. Iedereen ging los, de hele zaal stond te dansen."
Dansen in een kooi
Grote kans dat een van die uitzinnige dansers de toen 16-jarige Gwen Rietbroek was. Ook zij denkt met warme gevoelens terug aan de hoogtijdagen van de populairste uitgaansgelegenheid in de omgeving. "Er waren zelfs touringcars die vanuit de Achterhoek af en aan reden", zegt ze.
Maar die touringcar had ze niet nodig, want ze ging er stiekem naartoe met de oudere broer van haar vriendin Linda. "Zonder dat mijn ouders het wisten, natuurlijk. Want als mijn moeder erachter kwam, zwaaide er wat. Alcohol was uit den boze."
Een avond in het Danspaleis stond garant voor een avondje feest. De discotheek kende meerdere zalen en dansvloeren, maar één onderdeel stak er letterlijk en figuurlijk bovenuit: de kooi. Gwen zal de eerste dans met haar toenmalige vlam niet gauw vergeten: "Stiekem dronken we natuurlijk wel, en op een gegeven moment belandden we samen gezellig in de kooi. Die stond op een verhoging en daarin zag iedereen je dansen."
De muntenkassa
Het bier in het Danspaleis vloeide rijkelijk, vertelt Annika Brusse uit Winterswijk. En zij kan het weten, want er ging geen consumptiemuntje over de toonbank zonder dat Annika ervan wist. Zeven jaar lang stond ze zo goed als ieder weekend achter de muntenkassa. "Het was zo'n mooie tijd daar, ik schrok ervan dat ze het willen slopen", vertelt ze. "Ik werkte er in de hoogtijdagen, toen er grote feesten waren en er ook flink in de acts werd geïnvesteerd."
Het was hard werken, maar Annika deed het graag. "Ik sprong overal bij, waar het maar nodig was. En de collega's waren zo gezellig", blikt ze terug. "Doordat ik iedere zaterdag moest werken, verloor ik mijn eigen vriendenkring een beetje uit het oog. Maar ik heb daar ook heel veel nieuwe mensen leren kennen. En mijn zus heeft achter de bar haar man ontmoet. Ze zijn nog steeds samen!"
Ze zagen mijn moeder aan voor undercoveragent
Naast bekende deejays uit het feestcircuit mochten zo af en toe ook beginnende diskjockeys proberen de zaal op zijn kop te zetten. Een van die broekies was Dennis Gijsberts uit Doesburg. "Samen met een vriend vormde ik een opkomend houseduo. Om in de grote zalen te mogen spelen, belden we dorp en land af. En jawel, we mochten draaien in het Palladium, de voorloper van het Danspaleis."
Met knikkende knieën togen de twee naar Haaksbergen. "Voor jonge jongens als wij was dat een flinke prestatie. Ik weet nog dat we onze naam zagen prijken op een verlicht billboard langs de weg. Dat was echt heel bijzonder."
Het optreden ging zo goed dat de directeur ze een week later weer uitnodigde, waar Dennis natuurlijk op inging. "Zelfs mijn moeder dacht: als m'n zoon in de buurt staat te draaien, moet ik het even zien. Dus ze kwam kijken met haar nieuwe vriend. Maar iemand van die leeftijd in de rij, dat waren ze niet gewend. Ze dachten dat het twee undercoveragenten waren die de boel kwamen controleren."
De sloopkogel
Binnenkort is er van het Danspaleis niet veel meer over dan puin en gruis. "Ik schrok ervan toen ik hoorde van de sloop", vertelt Annika. "Het was zo'n mooie tijd en een prachtig pand. Ik zou er haast heen gaan om afscheid te nemen. Mijn hart breekt!"
Veel mensen zijn het met Annika eens. Zo laat Ellen op Facebook weten dat ze heel wat uurtjes in het Danspaleis heeft doorgebracht. Martijn doet een boekje open, hij zegt heel wat pilletjes te hebben weggesnoept in de zaal.
Mark schrijft: "Het einde van een tijdperk. Vanuit het internaat in Borculo met een groepje wegfietsen om uit te kunnen, om dan ‘s ochtends vroeg weer bij het ontbijt op zondag aan te schuiven", en Edward bekent een hoop geld in de discotheek te hebben verbrast.
Bestemming onbekend
Een investeerder heeft het Danspaleis opgekocht. Wat er precies met de grond gaat gebeuren houdt de koper nog even geheim, maar dat het huidige gebouw tegen de vlakte gaat is zeker.