Hulpverlener Jop ziet eerste ingestorte gebouwen in Turkije

"We zijn nu onderweg naar Hatay, een plaats op ongeveer drie uur rijden van Adana vandaan, waar we vannacht en vanmorgen aangekomen zijn", vertelt Heinen. Het is rond het middaguur als hij contact heeft met Omroep Gelderland. Hij zit in een bus die onderweg is naar het getroffen aardbevingsgebied: "Het hele team is compleet. We rijden nu in colonne met een aantal voertuigen en ook vrachtwagens waar al ons materieel op staat."

De reddingsgroep bestaat uit 65 reddingswerkers en acht speurhonden: "Het zijn honden die ook echt getraind zijn om levende slachtoffers onder het puin te traceren. Dus die worden verdeeld over de reddingsgroepen, om ons daar te kunnen helpen met het vinden van slachtoffers."

Het Nederlandse Urban Search And Rescue Team (USAR) vertrok maandag vanaf vliegveld Eindhoven naar Adana. Rond 08.30 uur reed het met drie vrachtwagens vol reddingsmaterieel en vier touringcars naar de regio Hatay, in het zuidoosten van Turkije.

Heinen vertelt wat hij ondertussen ziet: "We komen inmiddels wel in de buurt. Dus we zien onderweg aardbevingsschade. We zien ook wel volledig ingestorte gebouwen langs de weg af en toe. En ook wel gebouwen die er nog volledig staan. Dus wat dat betreft, wisselt het beeld nog heel erg. Maar hoe dichterbij we komen, hoe meer schade we aantreffen, wat dat betreft."

Het is nog niet exact duidelijk waar het basiskamp gaat komen. "Het belangrijkste is dat zo snel mogelijk reddingsgroepen op pad kunnen om hun werk te gaan doen. Daar gaat de eerste prioriteit naar uit. Dat zij kunnen gaan zoeken naar overlevenden onder het puin om die te bevrijden. En ondertussen gaan we dan ons basiskamp verder opbouwen, van waaruit we de komende tijd ons werk kunnen doen", vertelt Heinen.

Om dat reddingswerk zo goed mogelijk te kunnen doen, houdt USAR contact met de lokale autoriteiten: "Die weten natuurlijk precies waar die hulp het meeste nodig is. Daarmee wordt dus al de hulpverlening afgesteld. En uiteraard ook met andere hulpteams, zodat we niet met zijn allen op dezelfde plek aan het werk gaan."

De berichten vanuit het rampgebied zijn dat het er slecht weer is. Heinen heeft nog geen sneeuw gezien, maar merkt dat het wel koud is: "Het is een paar graden boven nul en 's nachts vriest het. Het is natuurlijk voor de slachtoffers heel lastig, want het verkleint de overlevingskansen. Het maakt dat je zo snel mogelijk je reddingswerk daar wilt beginnen."