Liesbeth baalt als een stekker: transformatorhuisje pal voor haar tuin

“Je staat als burger volledig machteloos”, jammert Liesbeth terwijl ze ergerlijk naar het pas geplaatste transformatorhuis kijkt. Het betonnen huis van 2,5 bij 2 meter staat op slechts 80 centimeter van haar tuin aan de Apeldoornseweg. “Vanuit m'n woon- en slaapkamer heb ik er pal zicht op. Dat wil toch niemand? Het is heel ontsierend.”

Een conflict rondom dit transformathuis begon vier maanden geleden. Liesbeth vindt dat zowel Liander als de buurvrouw haar een loer hebben gedraaid. “Ik word er gewoon misselijk van”, zegt ze.

Aanvankelijk zou het transformatorhuis nog dichterbij komen: op slechts vijf centimeter van Liesbeths tuinhek groeven medewerkers van Liander een kuil. “Ik ben er letterlijk in gaan staan: 'zijn jullie helemaal gek geworden, jullie graven mijn hek uit', riep ik”.

Het project kwam stil te liggen. Liesbeth sprak met de netbeheerder een nieuwe plek af. Om het huisje wat dieper in de grond te kunnen plaatsen, moest het hek worden gestut. Daarvoor investeerde Liesbeths buurvrouw 2500 euro. “Maar dat geld bleek voor niets. Liander houdt zich niet aan de afspraak”, zucht Liesbeth.

Het transformatorhuis kwam namelijk anderhalve meter te ver naar voren, in Liesbeths zichtlijn. Een elektriciteitskabel in de grond zou in de weg liggen. “'We gaan niet nog meer kosten maken, mevrouw', zeiden de mensen van Liander toen ik ze vroeg die kabel en het huisje te verplaatsen."

Woest is ze. Ook op haar buurvrouw die de grond waarop het nieuwe transformatorhuis staat 'zonder overleg' verkocht aan Liander. “Het is heel vuil gespeeld”, vindt Liesbeth. “De buren kunnen nu een extra parkeerplaats maken voor de in het pand gelegen brasserie.”

De plek waarop nu nog een oud transformatorhuis staat, komt straks namelijk vrij. Die staat op vier meter van Liesbeths tuin; een plek waarvan de bewoonster geen hinder ondervindt. Het nieuwe transformatorhuis kan niet op diezelfde plek omdat de buurt dan tijdelijk zonder stroom komt te zitten.

De buurvrouw is zich van geen kwaad bewust en zegt er alles aan te doen om Liesbeth tevreden te stellen. “Liander vroeg me een stuk grond te ruilen. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat ik Liesbeth hiermee in de weg zou zitten. Er staat al vijftig jaar een ontzettend lelijk transformatorhuisje. De nieuwe is veel mooier”, aldus Wieneke Boon.

Ze bood Liesbeth geld en planten aan. “Om het huisje te verbloemen”, zegt Liesbeth. “Maar dan moet ik verder niet zo moeilijk doen. Ik voel me zó beledigd! Ik moet wel twintig jaar tegen dat huisje aankijken.”

Bovendien vreest de bewoonster voor de verkeersveiligheid omdat het nieuwe transformathuisje slechts veertig centimeter van de weg af staat. Volgens Liesbeth lijken haar tegenargumenten aan dovemansoren gericht: “Ik heb al drie advocaten gesproken, maar ik heb geen poot om op te staan”, zegt Liesbeth gefrustreerd. “Je staat als burger volledig machteloos.”

Netbeheerder Liander laat weten geen plannen te hebben om het transformatorhuis te verkassen. “We houden altijd zo goed mogelijk rekening met de omgeving, maar kunnen daarbij niet iedereen tevreden stellen”, aldus een woordvoerder.

“De transformatorhuisjes zijn heel hard nodig voor het elektriciteitsnet. We plaatsen wel zestig nieuwe huisjes per week, in de vijf provincies waarin we werken. Vanuit netbeheer zijn we verantwoordelijk voor iedereen in de straat. We bekijken de beste optie en proberen daarin een zo goed mogelijk besluit te nemen.”