Age deelt kerstpakketten uit aan stadsgenoten met kleine portemonnee

De gehuurde opslagruimte is eigenlijk alweer te klein. Boodschappen die Age's kerstpakketten moeten vullen, staan rijendik opgestapeld. Van ragoutbakjes en zuurkool tot chocolademelk en slagroom. “Het is een luxe kerstpakket dit jaar”, zegt Age trots.

Met het initiatief 'Ik ga met honger naar bed' deelt hij al zeven jaar boodschappenpakketten uit aan mensen met een klein leefbudget. Etenswaren die supermarkten vanwege de houdbaarheidsdatum niet kunnen verkopen, vinden via Age een dankbare bestemming.

Met kerst mag het een beetje extra zijn. Op zo'n veertig adressen levert hij persoonlijk een rijk gevuld kerstpakket af. De etenswaren zijn gul gedoneerd door kennissen en vrienden van Age. “Die hebben zoiets van: 'We geven het aan jou. Dan weten we zeker dat het goed terecht komt'.”

Het gedoneerde eten wordt dankbaar ontvangen door Ap de Groot, die samen met zijn vrouw, hond en katten rondkomt van nog geen honderd euro in de week. Om te besparen, eet hij dagelijks samen met buurvrouw Winy en haar twee kinderen, die negentig euro heeft te besteden. “Zie daar maar eens van rond te komen. Boodschappen zijn tegenwoordig gewoon te duur”, verzucht Winy.

Voor een donatie van de Voedselbank verdienen de buren net een paar tientjes teveel. Maar rondkomen is bijna ondoenlijk. “Mensen zeggen wel: dan doe je toch de auto weg. Maar dat kan niet. Ik moet steeds met m'n vrouw naar het ziekenhuis”, zegt Ap. “Het is heel zwaar.”

De gedoneerde boodschappen worden door Ap vrijwel direct bereid. Of gaan de vriezer in. “Wat Age doet, is gewoon fantastisch.” Winy: “Het betekent heel veel voor mij en m'n gezin. Nu kunnen we weer wat meer met de kinderen doen. Naar de kinderboerderij en voetballen.”

Age ziet een flinke toename in aanvragen voor zijn boodschappenpakketten. “Ik heb zo'n duizend leden op mijn pagina. Een paar weken terug waren dit er nog zevenhonderd. Het is heel schrijnend op dit moment. Ook mensen die je normaal niet ziet, melden zich aan. Die verdienen 1600 of 1700 euro per maand, maar hebben nu een energierekening van een paar honderd euro.”

Dat Age die mensen wil helpen, komt voort uit zijn eigen ervaring. “Ik weet precies hoe het voelt. Net na het overlijden van m'n vrouw heb ik ook een half jaartje bij de Voedselbank gelopen. Gelukkig heb ik daarna een goede baan teruggevonden waar ik inmiddels alweer tien jaar werk.”

Het vooruitzicht dat hij gezinnen een goed gevulde kersttafel biedt, stemt de Apeldoorner vrolijk. “Waar ik kan, probeer ik iedereen te helpen. De hele wereld lukt niet. Maar ieder gezin dat ik wel kan helpen, daar ben ik heel blij mee. Niks doen is sowieso geen optie.”