'Je hele leven verandert als je kind overlijdt, ook al was hij al 55 jaar'

Peter, die in Apeldoorn en omgeving beter bekend stond als BijenPeter, hoorde op 5 juli dat hij kanker had. "De kanker zat in zijn lever en was uitgezaaid. Hij had meteen te horen gekregen dat het ongeneeslijk was", blikt zijn moeder terug. "Hij belde mij direct na het gesprek met de dokter op."

Mary reist met haar man vanuit haar woonplaats Haaksbergen geregeld op en neer naar Apeldoorn wanneer ze hoort dat haar zoon niet meer beter wordt. Het gaat snel achteruit met Peter. De laatste drie weken van zijn leven ligt hij in een hospice waar hij op het terras bij zijn kamer geniet van een sigaretje in de zon.

Niet alleen zijn moeder bezoekt hem veel, ook zijn vriend André van StadsAkkers Apeldoorn gaat bij hem langs: "Ik was nog nooit in een hospice geweest", vertelt André. "We hebben toen over allerlei dingen gepraat, van vroeger en van nu, terwijl hij onder de morfine zat. Ik was heel emotioneel toen ik wegging."

André werkt met Peter bij StadsAkkers, een plek waar vrijwilligers, uitkeringsgerechtigden en mensen uit zorginstellingen voedsel verbouwen. Peter was imker bij StadsAkkers en kwam dagelijks op de akker om bij zijn bijen te kijken. "De bijen waren alles voor hem", vervolgt André. "Als ik nu langs de bijenstal loop zie ik hem nog lopen."

Peter krijgt door de bijen weer vreugde in zijn leven, het geeft hem een doel. Dat had hij nodig na een roerig leven. In zijn jeugd kwam hij op straat terecht en raakte verslaafd aan heroïne. "Als kind had Peter het al moeilijk", benadrukt zijn moeder. "Hij had ADHD, autisme en dyslexie, iets wat in de jaren zestig nog niet werd begrepen zoals nu. Hij vertelde mij dat hij moeite had om gesprekken te voeren en zei dan: het voelt alsof er allemaal hamsters in mijn hoofd rennen."

Mary denkt dat het misschien de reden moet zijn geweest dat hij later aan de drugs raakte. Ze vervolgt: "Hij kon niet goed omgaan met de onrust in zijn hoofd."

Peter weet na jaren van verslaving van de drugs af te komen. Hij verbleef meerdere keren in verslavingsklinieken, maar uiteindelijk is het hem gelukt. "Van de mensen die afkicken van de heroïne begint 98 procent weer. Maar Peter hoorde bij die twee procent. Ik was echt heel trots op hem", vertelt Mary stralend. Misschien waren het wel de bijen die hem uiteindelijk op het rechte pad hielden. "Hij hield van die beesten."

De bijenstal staat er sinds juli verlaten bij. Peter is in korte tijd hard achteruitgegaan en kan niet veel meer. Zijn laatste wens is om nog zijn bijen te bezoeken. Op 10 augustus zorgen de medewerkers van het hospice ervoor dat de wensambulance hem naar zijn bijenstal kan brengen, zodat hij afscheid kan nemen. Een grote groep medewerkers staat hem op te wachten als hij liggend op een brancard het terrein wordt opgereden.

"De mensen van de wensambulance brachten hem naar de bijenstal en toen praatte hij ook tegen de bijen. Het was zijn allerlaatste wens", zegt André, die bij Peter was tijdens dit emotionele moment. De dag erna overlijdt Peter.

Het verlies valt niet alleen André zwaar. Alle medewerkers van StadsAkkers missen 'BijenPeter', zoals hij werd genoemd. De laatste potjes honing die Peter nog heeft gemaakt worden bijgevuld in de winkel. "Ondanks dat er nu wordt gezocht naar een nieuwe imker blijft het de bijenstal van Peter", vertelt Gerrit, een vrijwilliger van StadsAkkers.

De moeder van Peter kan nog steeds niet geloven dat haar zoon er niet meer is. "Het is toch je zoon, ondanks dat hij al volwassen was." Afgelopen week is de as van Peter bij Mary gebracht. "Dat is zo onwerkelijk", vertelt ze geëmotioneerd. Dagelijks brandt er in het huis van Mary Cass een kaarsje bij een foto van haar zoon bij zijn bijen.

Peter Noordman overleed op 11 augustus 2022. Hij was 55 jaar.

In onderstaande video staan moeder Mary en collega André stil bij het leven van Peter Noordman. Bekijk een langere versie van deze video op ons YouTubekanaal.