'Wij zitten continu in een hel', gemengde reacties op eis in afpersingszaak Hedel

Seepers is een van de slachtoffers in deze zaak. De woning waar hij met zijn broer woonde, werd getroffen door een brandbom. Beiden konden maar net wegkomen.

"Het is lang, 26 jaar en 7 maanden", reageert Seepers op de eis. "Maar als hij schuldig bevonden wordt, heeft hij dat ook wel over zichzelf afgeroepen. Maar zo'n straf helpt natuurlijk nooit. Hij zit dan in de gevangenis, maar wij zitten continu in een hel. Dat gaat niet weg met deze straf. Ooit komt hij weer uit die cel, maar wij zitten ons hele leven met de smart."

"Dit gaat nooit meer uit m'n leven weg. Je krijgt het niet meer uit je geest. Wij hebben eigenlijk levenslang, daar komt het wel op neer", voegt Seepers toe.

Hans Slaman is de woordvoerder van fruitbedrijf De Groot en de families van de medewerkers. Ook hij staat niet te juichen.

"De straf is altijd te laag", zegt hij. "Wat de slachtoffers hebben meegemaakt is verschrikkelijk. Maar ik ben blij met de woorden van de officier. Hij maakte opmerkingen over het framen. De verdachte deed alsof het bedrijf in direct contact stond met een grote drugsorganisatie. Uit onderzoek is gebleken dat daar niets van waar is."

"Dit is de zwaarste straf die hij kon horen", vervolgt Slaman. "En iemand die zoveel leed heeft veroorzaakt, verdient ook alleen de zwaarste straf. We hopen dat er rust komt als de eis werkelijkheid wordt en er daarna niets meer gebeurt. Want de verdachte beraamde ook aanslagen vanuit zijn cel. De slachtoffers moeten eerst nog zien of dat stopt. Deze man heeft ervoor gezorgd dat medewerkers, familieleden en omwonenden zich niet meer veilig voelen in hun eigen huis."

Menno Hoekstra is woordvoerder van het OM. Hij somt de aantijgingen op. "Het gaat om twee grootschalige afpersingen. De man is de opdrachtgever van vijftien aanslagen, waarvan er tien als moordopdrachten ten laste worden gelegd. Twee broers zijn gewond geraakt toen hun woning afbrandde. Honderden gezinnen hebben jarenlang in angst geleefd. Dan is de maximale straf passend."

Voor Henri Seepers lijkt gerechtigheid in welke vorm dan ook onhaalbaar. "Waar wij in terecht zijn gekomen door die gasten", verzucht hij. "Terwijl we al niet eens meer voor het bedrijf werkten. Mensen weten echt niet waar wij in beland zijn. Dat je zo depressief bent, dat je soms liever zou hebben dat je er niet meer was. Ik slaap nu niet, of zelden. Ik schreeuw 's nachts en wordt elke ochtend brak wakker. Dat is niet prettig."

De broers Seepers stonden op een uitgelekte lijst met werknemers waar Ali G. beschikking over had.