Geadopteerde Lotte is bang voor negatief beeld adoptie

De adoptie van kinderen uit het buitenland staat al lang ter discussie. Het was zelfs tijdelijk verboden, maar in april maakte het kabinet bekend dat 'interlandelijke' adoptie weer mogelijk wordt.

Rob Marrevee uit Nijmegen is een adoptievader, maar vraagt zich nu hardop af of je wel kinderen moet adopteren. Hij en zijn vrouw adopteerden ruim twintig jaar geleden twee biologische broertjes uit Ethiopië. Toen zijn oudste zoon 18 jaar was, zei die tegen zijn vader: 'Ik was liever daar gebleven dan geadopteerd'. Rob vindt het nu tijd om de andere kant te vertellen van wat hij ‘het adoptiesprookje’ noemt.

Zie ook: Rob adopteerde Ethiopische broertjes: 'Met kennis van nu had ik het niet gedaan'

De Wageningse Lotte werd in 1999, toen zij een half jaar oud was, geadopteerd uit China. Inmiddels is zij 23 jaar, doet ze de opleiding mediaredactiemedewerker en loopt ze stage bij streekomroep RN7 in Nijmegen. Toen zij afgelopen weekend het verhaal van Rob Marrevee uit Nijmegen las, begon het haar te steken. Ze schreef er een uitgebreid opiniestuk over op de site van RN7. Zij wil dat ook de positieve kanten van interlandelijk adopteren worden belicht.

"Ik vond het heftig om de uitspraken van Rob te lezen. Ik heb het direct met mijn ouders besproken. Ik heb het idee dat er een verkeerd beeld wordt gevormd van adoptie", zegt Van Dijk. Ze zegt vooral dat niet het complete beeld wordt geschetst, zij ervaarde haar adoptie namelijk heel anders. "Maar dat rekening ik hem niet aan, hij vertelt gewoon over zijn ervaring. Maar mensen lezen zoiets en nemen dat dan voor waarheid aan. Het is niet een onderwerp waar mensen die er niet mee te maken hebben zich in gaan verdiepen. Dit soort verhalen onthouden ze dan."

"De laatste twee jaar was het onderwerp adoptie al veel negatief in het nieuws. Ik vind het belangrijk om de kant van de geadopteerden te laten horen. Normaal hoor je verhalen van adoptieouders en de politiek. Ik vind het belangrijk dat geadopteerden hun mond open doen. Ik wil concreet van hen horen hoe zij het hebben ervaren.”

Toch herkende Lotte wel een onderdeel van Rob zijn verhaal. "Ik heb wel een identiteitsprobleem gehad. Maar het was voor mij niet de adoptie die daaraan ten grondslag lag. Vroeger vond ik het lastig, maar ik ben er boeken over gaan lezen. Ook vanuit oogpunt van biologische moeders. Nu heb ik een heel ander idee over. Ik kan er niks aan doen. Ik kan het alleen benutten. Ik kan er in blijven zitten, maar dan heb ik mezelf er alleen mee."

In haar opiniestuk stelt Van Dijk Marrevee de vraag: is het reëel om problemen zoals spijbelen en blowen te wijten aan adoptie? Maar hoe zou ze deze vraag zelf beantwoorden? "Niet reëel, denk ik. Ik wil geen oordeel geven, maar wil het gewoon oprecht weten. De problemen die Marrevee schetst, zijn heel erg gefocust op adoptie. Maar ik vermoed dat er meer speelt dan alleen het feit dat die jongens geadopteerd zijn. Ik mis het complete plaatje een beetje. De kritische kijk erop, ook wel van deskundigen en andere ouders."

Maar is er een oplossing om te voorkomen dat er zaken mislopen bij adopties? Marrevee: "Ik denk dat je bijvoorbeeld niet oplost dat er toch kinderen gekwetst gaan worden door de adoptie."

Denkt Lotte dat dit wel voorkomen kan worden? "Ik heb ook last gehad van de adoptie, maar ik vind het persoonlijk belangrijk dat ik eerst een afweging maak voordat ik zeg dat ik spijt heb en een adoptie veroordeel. Hoeveel kinderen zijn hier gekomen die wel een fijn leven hebben gekregen? Anders waren er in China heel veel meisjes gedood. Het zou goed zijn als er onderzoek wordt gedaan met ouders en geadopteerden. Die kennis moeten we samenvoegen om te zorgen dat het beter wordt. Zo veel mensen hebben ervaringen met adoptie. Mijn mening is eigenlijk: Het alternatief van adoptie is altijd slechter."