Aan de vooravond van de Alpe d'HuZes: 'Het is nu al indrukwekkend'

Ik volg deze week Team PA uit Rheden. Ze doen al voor de tiende keer mee aan het evenement. Een team van achttien deelnemers, op een totaal van meer dan vierduizend mensen die morgen de berg gaan bedwingen. Door de Nederlandse overwinningen in de Tour de France wordt de Alpenreus ook wel de Nederlandse berg genoemd en ook Alpe d'HuZes draagt bij aan dat imago. Hier in het dorpje aan de voet van de berg, Le Bourg-d-Oissans, is de voertaal voor even niet Frans. Een bijzondere gewaarwording, maar het geeft tegelijkertijd een gevoel van saamhorigheid.

De pers heeft zich verzameld in hotels boven op de berg, maar ik bivakkeer deze dagen in een tentje. Sinds jaar en dag zit Team PA op deze camping aan de voet van de Alpe d'Huez. Eén van de straatjes hier is zelfs omgedoopt tot de Team PA-straat. Ze voelen zich hier thuis en hoewel ik er pas anderhalve dag ben, snap ik dat wel. Er heerst een gemoedelijke, bijna familiaire sfeer. Zo ook gisteren tijdens de pasta-party, waarbij een alvast een bodem werd gelegd voor de prestatie van morgen.

Naast de 21 bochten en 13 kilometer klimmen met een gemiddeld stijgingspercentage van bijna 8 procent, vormt ook het weer een uitdaging. Het is onvoorspelbaar in dit gebied en dat het maakt het er qua kledingkeuze niet makkelijker op. Na aankomst maakte ik al een rit in de stromende regen. Honderden kaarsjes stonden al klaar bij het kerkje in bocht nummer zeven. Daar maakte ik nog even een praatje met iemand van het kaarsenteam. "Het is pas mijn tweede jaar, maar het evenement zit nu al hier en het gaat er niet meer uit", zei ze terwijl ze op de plek van haar hart tikte.

De spandoeken in de bochten met tal van namen en foto's van mensen die aan kanker zijn overleden gaan door merg en been als je erlangs fietst. Het is nu al indrukwekkend. "Dat zal morgen als er ook familieleden bijstaan nog meer zijn", wordt er hier op de camping aan toegevoegd.

Voor vanavond is het devies: vroeg naar bed, hopen dat we met z'n allen een beetje kunnen slapen en dan midden in de nacht opstaan. Ik check nog even of mijn lampjes zijn opgeladen, want tijdens de start om half vijf is het nog aardedonker hier. Het moet een schitterend gezicht zijn, als de zon opkomt tijdens de eerste klim. Op naar morgen. Ik ben er klaar voor, denk ik.