Bedreigde Hubert Bruls ondergedoken in coronatijd: 'Dat doet wat met je'

Het is 21 mei 2012 als de nu 56-jarige Bruls "zo waarlijk helpe mij God almachtig" begint aan zijn loopbaan als burgemeester van de grootste stad van Gelderland. Hubertus Maria Franciscus Bruls was eerder eerste burger van Venlo en wethouder in Nijmegen. Bij zijn aanstelling in Nijmegen noemt toenmalig Commissaris van de Koning Clemens Cornielje Bruls 'een politiek, bestuurlijk zwaargewicht'.

Hoe vaak de afgelopen tien jaar iets beledigends over zijn gewicht is gezegd is niet te tellen. Niet leuk, maar de burgemeester van Nijmegen kan wel wat hebben. Veel erger wordt het als er ook bedreigingen worden geuit. Toen hij in coronatijd veel in het nieuws was als voorzitter van het Veiligheidsberaad namen die bedreigingen enorm toe. Eén dreigement werd zodanig ingeschat dat de burgemeester en zijn gezin uit voorzorg tijdelijk hun huis uit moesten.

Maar ook in de jaren daarvoor waren er bedreigingen. Bijvoorbeeld door de harde kern van NEC die boos was dat hij supporterscafé Goffertzicht sloot. Er kwamen camera’s te hangen in de straat waar de burgemeester woont. Er werd geprobeerd brand te stichten en hij vond bijvoorbeeld eens een varkenskop in zijn tuin.

"Dat doet dat wel wat met je", zegt Bruls, die meteen zijn gezin in bescherming neemt. "Het is ernstig genoeg dat er mensen bij je aan huis komen die denken daar hu verhaal te kunnen doen. Maar er wonen ook mensen bij me. Mijn vrouw en kinderen, die er niks aan kunnen doen." Bruls relativeert de bedreigingen verder door er onder meer op te wijzen dat hij bij lange na niet de enige is die het overkomt.

Ondanks de bedreigingen is de burgervader nog altijd even open en benaderbaar. Altijd in voor een praatje, en hij viert bijvoorbeeld ook met plezier carnaval met de Nijmegenaren. En Bruls speelt graag en regelmatig bingo met burgers.

Hubert Bruls zit nu in zijn tweede periode van zes jaar. Tien jaar is hij burgemeester van de Waalstad. Hoe lang nog? "Volgend jaar moet daar een besluit over komen", zegt hij daar zelf over. "Omdat het natuurlijk wel anders is dan de eerste zes jaar. Ik heb er nooit een geheim van gemaakt: dit is een veeleisend vak. Zowel voor de persoon zelf maar ook voor de omgeving. Ik vind tien jaar is al een hele periode en twaalf jaar is dat zeker. Dus ik vind het wel een natuurlijk moment om even na te denken van: moet je het nog wel willen?"