Rijk van Nijmegen
Daniël vecht voor zijn zoon (7), die sinds de geboorte bij hem wordt weggehouden
6 april 2022, 19:01 • 4 minuten leestijd
NIJMEGEN - Stel je voor: je hebt een zoon van zeven, maar je hebt hem in al die jaren maar een paar keer gezien. Het is de harde werkelijkheid voor Daniël uit Nijmegen. De korte relatie die hij had, eindigde met een zwangerschap. De geboorte van zijn zoon mocht Daniël al niet meer meemaken. Zijn toenmalige vriendin slaagt er sindsdien in om de vader van haar kind op afstand te houden. Tot groot verdriet van Daniël.
Daniël heeft al dertien keer de rechtbank gezien. Vaak won hij de rechtszaken die zich binnen afspeelden, maar toch ziet hij zijn zoon maar zelden. De moeder van hun kind doet er volgens hem namelijk alles aan om afgesproken regelingen te frustreren. "Ze wil mij gewoon niet in haar leven en in dat van onze zoon", zegt Daniël.
Ondanks diverse uitspraken die een omgangsregeling vastlegden, zat er soms tot tweeënhalf jaar tussen de al zo weinige bezoekjes. Daniël: "Bij een rechtbank kun je wel een omgangsregeling krijgen, maar als er geen dwang of pressie is bij de moeder om het kind bij mij af leveren, wordt het een moeilijk verhaal."
Ouderverstoting
De situatie van Daniël is een wrang voorbeeld van wat ouderverstoting wordt genoemd. Hoewel 15 procent van de kinderen van gescheiden ouders hiermee te maken krijgt, is het nog een vrij onbekend fenomeen. Het leed is daarentegen groot.
Strafpleiter Adil Tariki zegt dat vaders vaak bij voorbaat met 1-0 achter staan, wanneer een rechter zich buigt over een omgangsregeling. "Het lastige is: de moeder is altijd de juridische moeder, maar de vader is niet gelijk de juridische vader. Je ziet in veel van dit soort zaken dat de moeder vaak al weigert mee te werken aan de erkenning van het kind, om er maar voor te zorgen dat de vader nergens recht op kan hebben. Rechters willen het kind meestal niet weghalen bij hun moeder, en daarmee trekken vaders aan het kortste eind."
Gelukkig zitten er veranderingen aan te komen. Partijen als D66 en de SP spannen zich al jaren in om de problemen aan te pakken. Een speciaal expertteam deed anderhalf jaar onderzoek. Als gevolg daarvan kondigde de minister voor Rechtsbescherming een aantal maatregelen aan. Als ouders zich niet aan de omgangsregeling houden, kunnen ze een boete krijgen of zelfs het ouderlijk gezag verliezen.
Te laat voor Daniël
Dat is allemaal goed nieuws, maar Daniël denkt dat het allemaal te laat komt om nog een band met zijn zoon op te kunnen bouwen. De ontmoetingen die er zijn geweest, duurden kort en verliepen moeizaam.
Daniël: "Tijdens de bezoekjes noemt hij mij bij mijn voornaam. Zijn stiefvader noemt hij papa." Dat is heel confronterend voor Daniël. "Ik ben leraar. Bij mijn bezoekjes aan mijn zoon ga ik bewust in mijn lerarenrol zitten. Daarmee overleef ik het. Ik benader hem alsof hij een leerling is. Ik raak hem niet aan, geef hem ook geen knuffel. Natuurlijk zou ik dat heel graag willen, maar hij doet het niet en ik dring me niet op aan hem."
Mike is een vriend van Daniël en een van de weinigen die Daniëls zoon ooit heeft gezien. Daniël nodigde hem ooit stiekem uit in het restaurant waar hij destijds omgang had. Ook Daniëls vader was daarbij: hij was de enige die wél mee mocht tijdens de bezoekjes. Vijf jaar geleden overleed hij. Het restaurantbezoek was een hele vreemde situatie, zegt Mike terugblikkend. "Daar kun je geen goede band opbouwen. Ook al omdat je weet dat je ex op een afstand zit mee te kijken."
Mike kan zich ook niet voorstellen dat de ex-vriendin de zaak zo traineert. "Ik denk bijna dat ze niet weet hoeveel pijn ze Daniël doet. Hij vecht om zijn zoon te zien, maar wordt door de moeder aan alle kanten tegengewerkt. Het frustreert enorm dat zij blijkbaar zo veel macht heeft om alles te vertragen en smoesjes kan blijven verzinnen."
Oma zonder band
Ook de moeder van Daniël heeft haar kleinzoon maar één keer kunnen vasthouden. Hij was toen nog een baby en ook dat moment speelde zich af in een restaurant. Daarna heeft ze haar kleinzoon nog eenmaal van een afstand kunnen zien: in een speeltuin, waar Daniël met zijn zoon diens zesde verjaardag vierde. Ze hadden afgesproken dat Daniël op een bankje zou gaan zitten, dicht bij een pad. Achter een hek langs schuifelde Daniëls moeder zo dicht mogelijk voorbij om toch maar een glimp van haar kleinkind op te kunnen vangen.
Daniël heeft inmiddels een nieuwe relatie, en heeft twee mooie dochters, maar nog steeds hoopt hij dat er een soort van band ontstaat met zijn zoon. Loslaten kan hij dat idee nog niet. "Mijn droom is de wens om de bloedband die er is, in ere te kunnen herstellen. Wat die band dan is, weet ik niet. Het zou al fijn zijn als er ooit een moment komt dat hij belt om zomaar even langs te komen en samen een filmpje te kijken. Een praatje maken met elkaar. Dat zou wel mooi zijn. Die droom heb ik dan nog wel.
