Rijk van Nijmegen
Een biertje in de kroeg is voor Joris (19) een grote logistieke operatie
29 maart 2022, 21:44 • 3 minuten leestijd
NIJMEGEN - Joris Berkers (19) heeft spasmen, omdat hij rond zijn geboorte kampte met zuurstofgebrek. Daardoor is hij een rolstoel terechtgekomen. Hij heeft geleerd om te gaan met de dagelijkse gevolgen. "Dat ik overal word aangestaard, raakt me al niet eens meer", zegt Joris. "En ik ben het gewend dat een vraag aan mij acht van de tien keer aan mijn begeleider wordt gesteld. Maar het betekent wel dat mensen met een beperking, zoals ik, nog steeds niet volledig meedoen."
Joris spreekt een volle zaal toe op het congres Gelijk is Gelijk, dinsdag in het cultureel centrum De Lindenberg in Nijmegen. Dat doet hij om aandacht te vragen voor de problemen waar hij nog steeds tegenaan loopt. "Uitgaan is voor mij een logistieke operatie", zegt de Brabander na afloop. Hij zit in Nijmegen op De Monnikskap, een havo/vwo-school voor jongeren met een beperking.
Overal een trappetje
"Ik moet een taxi regelen en moet dan meteen ook vastleggen hoe laat ik terugga. Omdat die aangepaste taxi's niet laat op de avond rijden, moet ik een stapavond altijd al rond middernacht afbreken. Van tevoren moet ik uitzoeken of een kroeg een aangepast toilet heeft en in een historische stad als Nijmegen, met veel oude gebouwen, is dat al een uitdaging. Bijna overal zit wel een trappetje."
Joris is blij dat er vandaag op het congres aandacht is voor de problemen waar hij, en veel andere mensen met een beperking, tegenaan lopen. "Laten we vooral die problemen tackelen en het niet altijd meteen hebben over het geld dat het kost", vindt hij.
Stappen zetten
Nijmegenaar Peter Driessen is het roerend met hem eens. "We praten al vijftig jaar over toegankelijkheid voor mensen zoals ik, die een beperking hebben, en we hebben ook heel veel stappen gezet, maar we zijn er nog lang niet. Het zou bijvoorbeeld heel goed zijn als bij het bouwen van woningen een deel van de woningen standaard is aangepast, zodat ik er met mijn rolstoel in kan wonen. Maar vooral dat jongeren zoals Joris meer keus hebben om ergens te wonen."
Die bereidheid lijkt er te zijn op het congres, waar partijen als de provincie Gelderland, de gemeente Nijmegen, onderwijsinstellingen als de HAN en de Radboud Universiteit, maar ook organisaties als een zorgverzekeraar en een woningcorporatie een convenant ondertekenen om die inclusiviteit een extra boost te geven.
Joris benadrukt dat die inclusie niet zit in alleen maar fysieke obstakels als een trap of een drempel, maar vooral in de enorme bureaucratie waar hij mee te maken heeft. En met het hokjesdenken. "Kijk: je kunt een bioscoop wel toegankelijk maken voor mij in mijn rolstoel. Maar als het zo ingewikkeld is als nu om er met een aangepaste taxi te komen, en als het zo moeilijk is om vrienden te maken die met je mee willen, dan heb je niets aan een toegankelijke bios."
