Geëmotioneerde Rana helpt aan de Oekraïense grens: 'Niet alle Russen zijn voor de oorlog'

De Russische Rana Gosani, gaat met hen mee als tolk. Omdat het Oekraïens vergelijkbaar is met Russisch, kan ze ook daar goed bij helpen, weet Rana. Ze doet dit omdat ze wil dat haar drie kinderen leren dat je elkaar moet helpen. "Ik denk dat het heel belangrijk is dat mensen weten dat niet alle Russen voor de oorlog zijn", vervolgt Rana geëmotioneerd. "Wij zijn er tegen. We moeten juist liefde verspreiden."

Twee weken zo ver bij haar kinderen vandaan zijn, is wel erg moeilijk, erkent Rana terwijl ze volschiet. "Maar ik spreek Russisch en ik kan helpen. Dus ik zal helpen." Haar partner is trots op haar, laat hij bij het afscheid weten. Moeilijk, was het wel. "Het is toch twee weken zonder moeder."

Het medische team vertrekt naar een plaatsje in Moldavië bij de grens met Oekraïne op ongeveer 2600 kilometer afstand, legt de directeur van Stichting Bootvluchteling Annerieke Berg uit. "Daar starten we een missie voor medische noodhulp."

"De mensen zijn daar echt extreem arm", weet Berg. "De middelen hebben ze dus niet. Daarom doet hun overheid ook echt een beroep op westerse landen en hun medische teams." De situatie daar omschrijft zij als 'zeer schrijnend'. "Er verblijven ongeveer 100.000 Oekraïense vluchtelingen in Moldavië. Veel mogelijkheden om hen goed op te vangen en van zorg te voorzien, zijn er niet."

Het team van artsen en verpleegkundigen moet daar 'eerste hulp gaan verlenen'. "Voor mensen die de grens over komen en gewond of ziek zijn of moeders die moeten bevallen. Dit team kan veel aan", weet Berg.

Lou Bartels is een van de huisartsen die meegaat. Hij verwacht daar veel uitgeputte, gespannen en gestreste vluchtelingen aan te treffen. "Wellicht hebben ze verwondingen aan hun voeten door het lange lopen of longontsteking door de kou. We gaan het zien."

Onverschrokken is Bartels niet, stelt hij. "We zitten in een land dat vooralsnog veilig is. Vanuit die positie is het fijn om de slachtoffers van deze gruwelijke oorlog een beetje te kunnen helpen." Zijn vrouw laat hem gaan. "Ze kent me wel een beetje. Maar ze is zeker bezorgd."

De situatie in Moldavië is erg vergelijkbaar met Oekraïne zelf, weet Bartels. "Het is deels door Russen bezet. In dat deel komen wij niet. Maar ze vrezen ook voor een inname door de Russen." Of dat door het Westen wordt onderschat? "Ja, maar dat hebben we natuurlijk ook met Oekraïne gedaan. Dat hebben we ook onderschat en min of meer laten gebeuren."

Bartels gaat zijn best doen om zichzelf en het team niet in gevaar te brengen. "Dan kunnen we anderen ook niet helpen."

Om de twee weken zal het team worden afgelost door een nieuw team, verduidelijkt Berg. "Omdat het werk daar heel intensief is. Het is weinig slapen. Ze slapen in de kliniek, op de grond of in tentjes. Airbnb of hotels hebben we daar niet en we willen ook zo min mogelijk een beroep doen op de middelen van Moldavië zelf. Daardoor wordt het nogal een Spartaanse bedoening en is het goed om na twee weken weer een nieuw team daar te hebben."