Rijk van Nijmegen

Leandro werd dakloos toen hij 18 jaar was

Leandro werd dakloos op jonge leeftijd.
Leandro werd dakloos op jonge leeftijd. © Omroep Gelderland
NIJMEGEN - Terwijl zijn moeder uitgezaaide kanker had, botste Leandro met zijn alcoholverslaafde stiefvader. Hij kwam onder toezicht van jeugdzorg te staan, woonde anderhalf jaar in een gesloten jeugdinrichting en keerde vervolgens terug naar huis. "Daar was ik terug bij af. Toen ik 18 was besloot ik te vertrekken, en ging ik op straat leven."
Veel daklozen hebben te maken gehad met een slechte jeugd. In de documentairereeks Buitenstaanders, dakloos in Nijmegen volgen we meerdere mensen die op straat leven of hebben geleefd. De documentaire is gemaakt door het platform Beeldbrengers. In deze aflevering duiken we in het verhaal van Leandro.

Alcohol

"Mijn moeders vriend was extreem alcoholverslaafd, dat ging niet goed samen. Er werd veel ruzie gemaakt en er waren veel problemen onderling", vertelt hij. "Hij was agressief naar mij. Dan moest ik schoonmaken en kwam hij een half uur later binnen en knoeide hij 'per ongeluk' iets en kon ik weer opnieuw beginnen."
Het liefst bleef hij wel bij zijn moeder, want 'ze had uitgezaaide kanker'. Op zijn vijftiende werd hij onder toezicht gesteld door jeugdzorg en uit huis geplaatst. Hij kwam terecht in een gesloten jeugdinrichting. "Twee keer kerst heb ik daar gevierd, en twee verjaardagen. Anderhalf jaar lang kreeg ik geen bezoek, dat was pittig."
Een uithuisplaatsing, zoals bij Leandro, is een zware beslissing. In Nederland is in de wet geregeld dat als er een ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing nodig is, er moet een ernstige ontwikkelingsbedreiging moet zijn voor een kind. "Er moet echt iets ernstigs aan de hand zijn, dus het gaat niet om kleine dingen", legt een rechter uit "Als het echt niet anders kan gaat een rechter pas over tot een uithuisplaatsing. Het is dan ook zo dat de ouders het niet kunnen oplossen. Als het even kan houden we kinderen liever thuis, maar soms is het daar zo slecht dat het niet anders kan."

Terug bij af

Na anderhalf jaar mocht hij de gesloten inrichting verlaten. Waar hij ging wonen was aan hem. "Ik ging toch terug naar huis, terug naar mijn moeder. Ik wilde bij haar zijn." Echter hield hij het niet lang uit. "Ik was terug bij af. De ruzies met haar verslaafde vriend kwamen terug." Hij besloot weg te gaan, de straat op.
Jarenlang leefde hij op straat, soms verbleef hij korte tijd ergens. "Het doet mentaal iets met je, op straat leven. Leandro: "De ene dag is leuker dan de andere. Wat maakt een dag leuk? Als je hebt kunnen eten, drinken, douchen en een slaapplek hebt. Dat je normaal door een winkelcentrum kan lopen zonder dat je stinkt. Je moet wel je boodschappen doen, en je wil niet dat je gek wordt aangekeken."
Leandro kwam veel in aanraking met de politie, door psychoses en agressiviteit. De laatste jaren kan hij beter omgaan met zijn psychosegevoeligheid. Zijn leven heeft hij beter op de rit. "Ik wilde heel graag een woning, maar hoe kom je daaraan? "Toen ik een woning kreeg dacht ik: nu moet ik de kans grijpen en het niet verliezen."
Bekijk hieronder de documentaire Buitenstaanders.