Frank Boeijen is bijna 65, maar denkt nog lang niet aan stoppen

Wie bang is dat Boeijen gaat stoppen: geen zorgen. "Nee, ik ga zeker niet met pensioen. Ik ga gewoon door. Ik blijf mooie dingen maken", aldus de Nijmegenaar.

Als het goed is staat Boeijen in februari weer in het theater met zijn nieuwe album Subliem Gebaar. Nog nooit heeft er zo’n lange tijd tussen twee albums gezeten. “Ik heb 4 jaar over dit album gedaan. Dat kwam ook door de lockdown. Ik had voor dit album genoeg liedjes om uit te kiezen. Ik ben samen met mijn vaste pianist Ton Snijders de studio ingegaan. Want het is net als een plant, hè. Als je die geen water geeft, verdort 'ie ook."

Op het album staat een nummer dat Frank voor zijn publiek heeft geschreven: Mijn geliefde Luisteraar. "Dit nummer is geschreven om mijn publiek een hart onder de riem te steken. Want ik mis mijn publiek, maar ze missen mij ook. Ik had de laatste twee jaren ook een rare relatie met muziek, alsof het iets is wat niet mag. Ik wilde het ook niet luisteren, het was alleen maar pijnlijk."

Boeijen kent veel muzikanten en instrumentalisten die het heel zwaar hebben. "Ze hebben het financieel zwaar, maar ook geestelijk. Ik zit niet hier voor mezelf te praten, maar vooral voor die mensen."

De Nijmegenaar hoopt dat de cultuursector snel weer aan de slag kan. "Het is vreemd dat de regering cultuur niet op de juiste plaats heeft staan. Meer dan een miljoen mensen hebben een museumkaart, het is niet voor een elitegroepje. Hoe kan het dat we dat niet serieus nemen?"

Tijdens het gesprek bij De Week van Gelderland ging het natuurlijk ook nog over even over Nijmegen, al was het alleen al omdat ook burgemeester Hubert Bruls aan tafel zat. "Nijmegen is de mooiste stad om naar toe terug te keren. Maar dan moet je er wel weg zijn gegaan. En naarmate ik nu ouder word, ga ik de stad meer waarderen. Vooral de omgeving, de heuvels en de heide."

Bruls is fan van Boeijens muziek. "In mijn studiehuis zongen we alles, van 'Doe iets' tot 'De Verzoening'. We hielden alle drie van de muziek van Frank. Wat je in je jeugd hebt omarmt, blijft bij je. Als ik het mijn dochters uitleg wordt het minder, het lukt me niet het helemaal over te brengen."