Stedendriehoek

'De mensen hier zijn stug en arrogant', zeggen Apeldoorners over zichzelf

Esmée Spanhaak en Nikita van der Linden met haar zoontje.
Esmée Spanhaak en Nikita van der Linden met haar zoontje. © Omroep Gelderland
APELDOORN - Apeldoorners zijn stug en arrogant. Een beetje verheven. Zo, dat is eruit. Nee, het zijn niet mijn woorden, maar die van Apeldoorners die ik aansprak tijdens een kennismakingsrondje door de stad. Als nieuwe regioverslaggever in Apeldoorn vraag ik inwoners hoe zij naar hun woonplaats kijken.
Apeldoorners die ik aanspreek hebben duidelijk geen hoge pet op van hun stadsgenoten. Toch bewijst het toegankelijke waarmee mensen een praatje met me maken het tegendeel. In winkelcentrum Kerschoten loop ik Nettie Pol (75) tegen het lijf. Een lieve kletsgrage dame met pretogen. Het was wennen voor haar, toen ze in 1975 in Apeldoorn kwam wonen.
“Niemand zei gedag. De mensen waren veel stugger dan ik dacht. En dat is nog steeds zo”, vertelt Nettie. “We werden destijds een beetje met de nek aangekeken. Mijn man had niet gestudeerd. Hij had een eigen zaak.”

Ons kent ons in Apeldoorn

En een jongere generatie? In winkelcentrum De Maat geven Esmée Spanhaak (22) en Nikita van der Linden (23) een niet veel betere lezing: “Het is ons kent ons in Apeldoorn. Maar het zijn stadse meiden die veel roddelen en ruzie maken. Normaal is het leven en laten leven. Maar hier niet.”
De woorden arrogant en verheven komen bij deze dames uit de mond. “Daarom zeg ik zelf iedereen gedag”, zegt Esmée, geboren en getogen in De Maten. “Vroeger stonden hier altijd alle deuren open maar dat kan nu niet meer. Je zou een leuke band kunnen hebben met de buren, maar hier niet. Misschien in Zuid. Maar niet in De Maten.”

Optimisme

Om geen verwrongen beeld te schetsen: er is natuurlijk ook optimisme over Apeldoorn. De bosrijke omgeving en goede voorzieningen, die noemt nagenoeg iedereen. “De elektrische bussen zijn geweldig”, zegt Nettie. “Apeldoorn is multiculti. Dat is positief”, zegt Nikita. “En speeltuinen en parken zijn er in overvloed.”
Eline Pauw (witte jas) en haar schoolgenoten
Eline Pauw (witte jas) en haar schoolgenoten © Omroep Gelderland
Ook jeugd spreek ik aan. Nabij scholengemeenschap Jacobus Fruytier tref ik een groep scholieren. Eline Pouw (15) neemt het woord: “Apeldoorn is een leuke stad. Er zijn veel plekken waar je heen kunt. Alleen nu even niet door corona. Met het OV is alles goed bereikbaar. Alleen zijn sommige plekken, zoals pleintjes, een beetje verouderd. Maar daar wordt wel aan gewerkt.”

Met geld smijten

Verbeterpunten? Die zijn er ook. Bas van der Weij (32) vraagt zich af waarom er zo met geld gesmeten wordt om Apeldoorn 'betere looks' te geven. “Een kunstwerk zoals De Matenpoort, een blok groene hooibalen van 30 meter hoog. Dat kostte een ton. En richting het centrum kostte een hegje tussen weghelften ook zoiets. Dat kan ik zelf ook nog wel. Dat geld kun je toch beter besteden?”
Apeldoorner Bas van der Weij vindt kunstwerk De Matenpoort geldverspilling
Apeldoorner Bas van der Weij vindt kunstwerk De Matenpoort geldverspilling © Omroep Gelderland
Marion Reijnders (56) hoopt op de bouw van starterswoningen in een kinderrijke buurt. Voor haar dochter en kleinkind van 1,5 jaar oud, die nu bij Marion inwonen. “In Apeldoorn worden veel kantoorpanden omgebouwd voor bewoning, maar dat is meer voor jongeren. Mijn dochter staat ingeschreven. Maar 682 mensen reageren op één woning. Dat is echt bizar.”
Tips?
Natuurlijk valt er veel meer over Apeldoorn te zeggen. Wat speelt er in de stad? Wil je dit delen met onze regioverslaggever, mail dan naar mdeurloo@gld.nl