Achterhoek / Arnhem en omstreken

Carlos (29) werd als kind zwaar mishandeld en verminkt, nu krijgt hij een kunsthuid

16 december 2021, 20:20 • 4 minuten leestijd

Twee van zijn artsen onderzoeken Carlos' wond. © Omroep Gelderland

ARNHEM - De 29-jarige Carlos Wiltink uit Arnhem werd in zijn eerste levensjaren, in zijn geboorteland Brazilië, ernstig mishandeld en raakte zwaar verbrand. Na zijn adoptie moest hij vanwege zijn verminkingen al zo'n veertig operaties ondergaan. Nu doet hij mee aan een internationaal onderzoek, waarbij zijn huid op een duurzamere manier hersteld moet worden. Dat kan voor hem een groot verschil maken.

"Tussen nul en drie jaar ben ik in Brazilië verbrand en verminkt", vertelt Carlos in het Brandwondencentrum in Beverwijk, waar het onderzoek plaatsvindt. In dossiers die hij heeft gelezen, staan verhalen over wat er daar gebeurd zou zijn. "Dat is best wel heftig. Niet menselijk."

Bekijk hier het verhaal van Carlos en het onderzoek:

Carlos doet mee aan brandwondenonderzoek

De grote littekens op zijn benen komen door verbranding, bleek uit onderzoek in Beverwijk. Ook is zijn ene arm langer dan de andere door messteken, wijst Carlos aan. "Ik heb verwondingen aan mijn hoofd, doordat ook daar messen op zijn gekomen. Daarbij heb ik hersenbeschadiging opgelopen, waar ik epilepsie door kan krijgen."

Uiteindelijk is de jonge Carlos door twee kinderen langs de kant van de weg gevonden. "Die hebben alarm geslagen. Toen heb ik anderhalf jaar in het ziekenhuis gelegen. Mijn leven hing aan een zijden draadje."

Mijn moeder gaf me weg aan de verkeerde personen. Zelf had ze onvoldoende geld

Carlos is ervan overtuigd dat zijn biologische moeder hem een goede toekomst heeft willen geven, maar daarbij verkeerde beslissingen nam. "Ze gaf me weg aan de verkeerde personen. Zelf had ze onvoldoende geld." In de politierapporten beschuldigen verschillende mensen elkaar van de mishandelingen, weet Carlos.

Op dit moment is hij bezig zijn biologische ouders en broertjes en zusjes te zoeken. Daar loopt onder meer een crowdfunding voor. "Ik wil mijn roots zoeken en de waarheid vinden. Dat zou me rust geven."

Nadat hij uit het Braziliaanse ziekenhuis kwam, werd Carlos geadopteerd door een Nederlands gezin. Dat heeft hem volgens Carlos wel goed opgevangen, maar onder meer communicatie was een probleem met het Portugees sprekende jongetje. "Ook had ik een hechtingsstoornis. Door mijn verminkingen en mishandelingen in Brazilië ging het niet, thuis. Ik was een kleine terrorist."

Ook de opvoeding van zijn Nederlandse broers en zussen kwam daardoor in het gedrang. "Dus hebben ze na twee jaar besloten mij uit huis te plaatsen." Vervolgens leefde hij zo'n 24 jaar in instellingen. Sinds een half jaar woont Carlos op zichzelf en gaat het beter met hem. "Ik heb geleerd te overleven, al maak ik ook fouten."

Carlos is trots dat hij heeft geknokt om te staan waar hij nu staat. "Daarvoor moeten ook de juiste mensen in je geloven en vertrouwen in je hebben."

Vanwege zijn verwondingen onderging Carlos al vele operaties. "Dat moest ook, want littekens groeien niet mee. Om te voorkomen dat je in een rolstoel terechtkomt." De laatste operatie aan zijn voet was minder succesvol, de wond ging weer open. Hij besloot in overleg met zijn artsen mee te doen aan een internationaal onderzoek.

Carlos is een van de acht Nederlanders die daaraan meedoen. Het is onder meer bedoeld voor mensen met acute grote brandwonden, legt zijn arts, professor Paul van Zuijlen uit. "Zoals Carlos die in het verleden heeft gehad." Er wordt gewerkt met een 'kunsthuid'. "We maken in het lab nieuwe huid met cellen van de verschillende lagen van de menselijke huid."

In samenwerking met een lab in Zürich wordt die nieuwe huid gekweekt. "De bedoeling is dat je op die manier veel meer huid kunt maken. Iemand die heel erg is verbrand, heeft nog maar weinig huid om te kunnen transplanteren. Als je huid in een lab kunt maken, kan je dus grotere brandwonden met iemand zijn eigen huid behandelen." Dat zou volgens hem echt een doorbraak zijn voor deze doelgroep.

Ook moet de methode leiden tot mooiere en soepelere littekens. De eerste resultaten zijn veelbelovend, volgens de arts. Maar het zal nog zeker een jaar duren voor de concrete cijfers naar buiten gebracht kunnen worden. "Al is de waarheid dat het altijd langer duurt dan je denkt, dus misschien wel twee jaar."

Het onderzoek bij Carlos loopt dus nog. "We hopen vast te stellen dat hij een beter litteken krijgt op de plek waar de kunsthuid is geplaatst." Hoewel de aangebrachte kunsthuid nog flinterdun en kwetsbaar is, ziet het er voor nu goed uit, concludeert Van Zuijlen na bestudering van de wond van Carlos. "We moeten het wel even de tijd geven."

Carlos hoopt dat de nieuwe methode ervoor gaat zorgen dat hij in de toekomst zo min mogelijk geopereerd hoeft te worden. "Het doel is dat ik daardoor nog dertig of veertig jaar zonder rolstoel kan."