Jeanne woont op kasteel Vosbergen: 'Ik houd van een huis dat piept en kraakt'

De 91-jarige Geertruid Agnes Kamerlingh Onnes, geboren barones van Dedem, laat het beheer van het landgoed tegenwoordig over aan haar dochter. Jeanne (63) neemt die taak met veel enthousiasme op zich. “Ik houd van een oud gebouw waar alles scheef zit en piept en kraakt. Bovendien heb ik op Vosbergen een deel van mijn jeugd doorgebracht. Ik voel me hier helemaal thuis.”

Kasteel Vosbergen begon in de zestiende eeuw als een spijker. Dit was een stenen voorraadschuur waar de opbrengsten uit de omliggende landerijen werden bewaard. In de zeventiende eeuw kreeg het kasteel haar huidige vorm.

Op de gevel staat het jaartal 1623. Sindsdien is Vosbergen nauwelijks veranderd en dat maakt het kasteel buitengewoon authentiek. In 1715 kwam het landgoed in het bezit van de familie Van Dedem. De huidige barones bewoont het kasteel sinds 1972. “We hebben toen alles moeten moderniseren. Er was geen centrale verwarming of stromend water. Ik ben heel blij dat we toen de stap hebben gezet en op Vosbergen zijn gaan wonen.”

Tegenwoordig woont de barones op het kasteel samen met haar dochter en schoonzoon. Jeanne neemt het beheer van het landgoed op zich. “Mijn ouders maakten vijftig jaar geleden een moderniseringsslag en dat doen wij nu opnieuw. Bruidsparen mogen trouwen in de grote zaal van het kasteel en bezoekers kunnen een audiotoer downloaden op hun mobiele telefoon. Volgende week vrijdag en zaterdag organiseren we een winterfair. Voorlopig mag die als één van de weinige evenementen doorgaan. Dat is voor ons erg belangrijk als bron van inkomsten om het landgoed te beheren.”

Drie volgers van het geschiedenisplatform Ridders van Gelre kregen zaterdag een exclusieve rondleiding door het kasteel en over het landgoed. Zij mochten rondkijken in de keuken, de zitkamer, de bibliotheek en de slaapkamer van de barones.

Jeanne vindt het belangrijk om het verhaal van Vosbergen te delen met bezoekers. “Het is mooi als mensen belangstelling hebben voor het landgoed. Dat draagt bij aan de instandhouding van dit stukje cultureel erfgoed.”