Nieuws

Inge werd mishandeld en misbruikt door haar stiefvader: 'Mijn verhaal is nog steeds actueel'

16 november 2021, 12:00 • 2 minuten leestijd

Inge Witjes werd als kind mishandeld en misbruikt en schreef daar een boek over. © Omroep Gelderland

GIESBEEK - "Helaas is mijn verhaal, dat zo’n twintig jaar geleden heeft afgespeeld, nog steeds actueel." Dat schrijft de Giesbeekse Inge Witjes in haar autobiografische boek Schijnwereld: Van meisje met shit naar vrouw met pit, dat maandag is gepubliceerd. Als kind werd zij tussen haar 8e tot haar 14e jaar mishandeld en misbruikt door haar stiefvader.

Met het delen van haar persoonlijke verhaal hoopt Witjes een stem te geven aan anderen die hetzelfde meemaakten of nu nog meemaken. "Mensen die me nog kennen van het dorp, hadden geen idee. We leefden wat dat betreft in een schijnwereld. Je ziet niet wat er achter de deuren afspeelt. Voor mij was het ook een manier om het verleden een plek te geven en te laten zien dat alles uiteindelijk goedkomt, maar dat dat soms even duurt."

Naar schatting zijn elk jaar bijna 119.000 kinderen het slachtoffer van mishandeling. Kindermishandeling is niet alleen lichamelijk geweld. Het is elke vorm van mishandeling die voor een kind bedreigend of gewelddadig is. Verwaarlozing valt er bijvoorbeeld ook onder.

Inge vertelde haar verhaal voor de camera van Omroep Gelderland:

Inge werd mishandeld en misbruikt door haar stiefvader: 'Mijn verhaal is nog steeds actueel'

Maandag startte de Week tegen Kindermishandeling. Verhalen van kinderen, ouders en zorgprofessionals die hiermee te maken kregen, staan dan centraal. De bedoeling is dat we ervan leren, zodat steeds meer kinderen veilig, gezond en kansrijk kunnen opgroeien.

Door het hele land zijn er activiteiten door uiteenlopende organisaties die contact hebben met kinderen en ouders. Zij laten bijvoorbeeld zien hoe zij omgaan met vermoedens van kindermishandeling. Of ze gaan in gesprek met elkaar en anderen over dilemma’s en wisselden ervaringen uit.

Inge Witjes noemt de nasleep van haar jeugd lang en pijnlijk en bovenal eenzaam en verdrietig. "Pas drie jaar na mijn scheiding ben ik hard gaan werken aan mezelf. Dit kan niet de bedoeling zijn. Je door elke dag heen moeten slepen als de zon weer opkomt."

Een passage uit het boek:

"Het lieve, stille verlegen meisje, dat was ik. Elke dag beleefde ik opnieuw angst. Angst voor de onvoorspelbaarheid van mijn stiefvader, angst dat mijn moeder dood zou gaan en angst dat ik alleen achter zou blijven. Pas veel later ontdekte ik dat ik misbruikt ben. Dat er iets niet klopte dat voel je."

Witjes doet daarom een beroep op iedereen die vermoedt dat er achter een gesloten deur dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen. "Kijk dan niet weg. Loop niet door, maar trek aan de bel. Er zijn onschuldige kinderen in het spel, die een eerlijke kans verdienen op een mooi leven. Laat deze kinderen niet gevangen achter, machteloos dromend naar een moment van ontsnapping of redding."