Kraamverzorgers balen: 'We verdienen het niet om als hulpje afgeschilderd te worden'

Onder het Facebookbericht van Omroep Gelderland stromen de reacties binnen van veelal moeders die minder kraamzorg kregen dan de gebruikelijke 49 uur die staat voor iemand die borstvoeding geeft. Christiane uit Zutphen vertelt dat ze twee maanden geleden is bevallen van een dochter. Ze kreeg zo’n 3 uur per dag kraamzorg. “In totaal iets van 17,5 uur. Te gek voor woorden”, schrijft ze.

Zie ook: 'Geen luxe fruithapjes op bed', minder kraamzorg door personeelstekort

Francien Wemekamp beviel vorig jaar juli van haar tweede kind en kreeg in drie dagen twee verschillende kraamverzorgers. “Ze moesten twee keer naar een ander gezin omdat wij het wel redden zonder hulp. Na drie dagen hebben we ook gezegd: we hoeven geen andere hulp meer.”

Hoe anders het ‘vroeger’ was, blijkt ook uit de reacties. Marion Werkman-Potkamp, Willy Rakhorst-Ploeg en Jolanda Lagendijk kregen allemaal tien dagen kraamzorg, toen zij in de jaren 80 en 90 bevielen. “Dit wordt dus ook hoe langer hoe minder. Diep triest”, zegt Marion.

Verschillende kraamverzorgers bevestigen dat ze het ontzettend druk hebben. “Iedereen werkt veel meer dan men wil”, zegt José. Maar waar de meeste kraamverzorgers van balen, is hun imago. In het artikel van gisteren vertellen twee jonge ouders dat hun kraamverzorgende niet aan de huishoudelijke taken toekwam. "Wat je vroeger zag, dat je een luxe fruithap krijgt elke dag, dat heb je niet. Maar alles wat nodig is, alles voor de kleine en mijn medische controles, dat wordt gewoon gedaan."

“We zijn kraamverzorgenden, geen kraamhulp. Zo is de insteek van de opleiding ook”, zegt Angelique. “Het huis wordt niet lekker schoongemaakt, maar we ondersteunen om het netjes te houden. We houden het zoals we het aantreffen. We staan echt geen keuken of koelkast te soppen en ramen te lappen hoor. Dit imago moet echt eens stoppen!”

Ze is zo fel, omdat het volgens haar een hardnekkig misverstand is in de samenleving. “Daar hebben we veel last van qua verwachting, omdat het overal verkeerd wordt geïnterpreteerd”, zegt de kraamverzorger.

Ook Ria valt over het woord ‘kraamhulp’. “Een hulp voelt meer als huishoudelijke hulp. Wij hebben een gedegen opleiding en continu scholingen, nog even extra naast ons drukke werk. We verdienen het niet om als hulpje afgeschilderd te worden.”

Volgens de vakvrouwen komt het personeelstekort mede door het lage salaris van een kraamverzorger. “De kraamzorg krijgt dit jaar geen nieuwe cao”, weet José. Volgens haar is de kilometervergoeding al jaren niet aangepast, en moet er nu geld bij.

Ook Ria hoopt op een passende beloning. “Daar moet wat aan gedaan worden. De jonge meiden kiezen niet voor een pittige opleiding waar zo weinig verdiensten tegenover staan. Vroeger werd je zorgverlener vanuit je hart, tegenwoordig zie je dat vaak niet meer.”