Achterhoek
'Dit is moderne slavernij': politiek wil vrouwen van brandmerk afhelpen
ARNHEM - Vrouwen die gebrandmerkt worden door hun pooier moeten geholpen worden om dat te verwijderen. Dat zeggen vrouwen die het brandmerken zelf ondergingen. Een regeling waarmee vrouwen geholpen kunnen worden ontbreekt op dit moment. Jaren geleden beloofde de politiek het aan te pakken, maar dat is nooit van de grond gekomen. Tweede Kamerlid van de ChristenUnie Mirjam Bikker kondigt aan hierover Kamervragen te stellen.
Vrouwen in de gedwongen prostitutie worden door pooiers en loverboys soms gebrandmerkt met een tatoeage - en soms erger. Het is een manier om te laten zien dat de vrouwen hun 'eigendom' zijn. Als vrouwen het leven achter zich willen laten, is zo'n brandmerk een pijnlijke herinnering aan het verleden. Dat merkte ook Roos, die opgroeide in een liefdevol gezin en graag naar school ging. Maar toen ze op zestienjarige leeftijd verliefd werd op, wat later bleek, een 'foute' man, belandde ze in de gedwongen prostitutie.
Kijk naar het aangrijpende verhaal van Sameena, een ander slachtoffer:
Vrouwen die gebrandmerkt zijn door loverboys, moeten hulp krijgen
Roos kreeg van haar loverboy een tatoeage, maar ze mocht niet zelf kiezen. "Hij bepaalde wat het moest worden", vertelt ze in het tv-programma In het vizier van De Jager dat donderdag wordt uitgezonden op TV Gelderland. Later kwam Roos ook andere vrouwen tegen met dezelfde tatoeage. En dat gebeurt vaker, zegt ook Janine Janssen, lector Veiligheid in Afhankelijkheidsstudies.
Pijnlijke herinnering
Janssen werkt voor de Avans hogescholen, de politieacademie en de Open Universiteit en komt regelmatig in opvanghuizen. Daar spreekt ze vrouwen die het brandmerken hebben meegemaakt. Dat heeft grote impact. "Het is iets dat je steeds weer herinnert aan het leven dat je juist achter je wil laten", aldus Janssen.
Harde cijfers zijn er niet. En dat is waar Janssen wel voor pleit, net als een regeling om de dames te helpen.
De man verdween, de tattoo bleef
Het lukte Roos uiteindelijk om uit de greep van de loverboy te komen en eruit te stappen, maar de tatoeage bleef. Geld om het weg te laten laseren had ze niet, dus uiteindelijk heeft ze het bedekt met een andere tatoeage. Nu helpt ze andere vrouwen die, al dan niet gedwongen, in de prostitutie werken. Ook daar komt ze de verhalen regelmatig tegen. Vaak hebben meiden niet het geld om een brandmerk te laten verwijderen.
Een regeling die vrouwen helpt bestaat niet, maar tien jaar geleden stond het onderwerp al eens op de agenda van de politiek. Toen riep de Tweede Kamer de destijds verantwoordelijk bewindspersoon op hier werk van te maken, maar het is nog steeds niet geregeld. Zorgverzekeraars Nederland verwijst naar het Zorginstituut en die wijzen erop dat zorg alléén vergoed wordt als er een medische noodzaak is. Wel zegt het Zorginstituut dat zorgverzekeraars 'uit coulance' behandelingen kunnen vergoeden, bijvoorbeeld bij psychische klachten.
Maar volgens slachtoffers die Omroep Gelderland spreekt is zo'n traject heel ingrijpend. Gewezen op het verhaal van de slachtoffers reageert ook Tweede Kamerlid Mirjam Bikker van de ChristenUnie. "Het gaat door merg en been. Dit zijn afschuwelijke verhalen, het is moderne slavernij", zegt ze. Volgens haar had er al lang zo'n regeling moeten zijn voor slachtoffers en moet er zo snel mogelijk actie op ondernomen worden. "Ik ga hier vragen over stellen. Ik wil dat deze vrouwen met een schoon schip kunnen beginnen", aldus Bikker.
