Nieuws

Radeloze familie verliest rechtszaak, moet morgen weg van vakantiepark

Van link naar rechts: Joël, Dingena en Elise.
Van link naar rechts: Joël, Dingena en Elise. © Omroep Gelderland
LUNTEREN - De familie Smidt uit Lunteren krijgt geen extra tijd om een woning te vinden en moet weg van het vakantiepark waar ze noodgedwongen al jaren bivakkeren. Dat is de uitkomst van de zaak die de familie had aangespannen om te voorkomen dat ze zaterdag hun huisje uit moeten. De bestuursrechter besloot vrijdag dat er geen zwaarwegende omstandigheden zijn om van de eerder gestelde termijn af te wijken.
De strijd begon iets meer dan zeven jaar geleden, met een simpele vraag om extra boeken voor Joël. Hij lijdt aan een vorm van spasticiteit: daardoor loopt hij met een rollator, zit hij soms in een rolstoel en kan hij niet goed schrijven. Vanaf dat moment raakte niet alleen Joël, maar zijn hele familie betrokken in de chaos van het passend onderwijs. Joël kreeg het verwijt de leerplicht te ontduiken, en dan vooral de steun die zijn ouders Ruud en Dingena hem daarin gaven. Zij besloten net als hun zoon het gevecht voor passend onderwijs aan te gaan en verloren hun baan en woning. Samen met de zus van Joël wonen ze daardoor, na wat omzwervingen, met z'n vieren op een vakantiepark in Lunteren.
Permanente bewoning is niet toegestaan op het vakantiepark in Lunteren. Na een gedoogperiode vond de gemeente het genoeg geweest. Er zou bovendien tijd genoeg zijn geweest om een vervangende woning te vinden, maar dat is de familie door uiteenlopende omstandigheden nog niet gelukt.

'Geen idee waar we naartoe moeten'

En dus moeten vader Ruud, moeder Dingena en kinderen Joël en Elise zaterdag hun spullen pakken. "Maar we hebben geen idee hoe we dat moeten doen, waar we naartoe moeten", zegt een aangeslagen Elise Smidt. "Dit voelt heel raar."
Vanwege fysieke problemen van hun ouders is verhuizen ook praktisch gezien geen vanzelfsprekendheid.

Chaos van passend onderwijs

Volgens de regels heeft de gemeente gelijk, erkent ook de familie Smidt. Zij zien hun toekomst ook zeker niet op het vakantiepark, maar de situatie zou om een persoonlijke benadering vragen.
Iets meer dan zeven jaar geleden raakte de familie betrokken in de chaos van het passend onderwijs. De inmiddels 20-jarige Joël lijdt aan een vorm van spasticiteit. Daardoor loopt hij met een rollator, zit hij soms in een rolstoel en kan hij niet goed schrijven. Het gezin ging het gevecht voor passend onderwijs aan, maar de ouders verloren daarbij hun baan en woning.

'Dat dit dan kan in Nederland'

Een woordvoerder van de gemeente laat weten dat ze verder niets meer voor de familie kunnen doen. De gemeente schoot vrijdag nog wel de proceskosten voor, toen de zaak even helemaal niet door dreigde te gaan. Nu de uitspraak daar is, gaat er gehandhaafd worden. Toch heerst er bij de gemeente uiteraard geen jubelstemming. "Dit gun je natuurlijk niemand", luidt de reactie.
Hoe het nu verder moet? Niemand die het weet. De gemeente houdt voet bij stuk, het vakantiepark is met handen en voeten gebonden en het gezin is ten einde raad. Vertrekken ze niet, dan volgt er een dwangsom van tienduizenden euro's.
"Dat dit dan kan in Nederland", verzucht Elise moegestreden. "En dat allemaal omdat Joël geen boeken kon krijgen om deel te nemen aan het onderwijs. Dat is dus Nederland..."
UPDATE: De familie Smidt heeft het vakantiepark inmiddels verlaten en verblijft de komende weken in huis van vrienden uit de buurt die op vakantie zijn. De zoektocht naar een woning en de strijd voor hun gelijk gaat onverminderd door.