Zoon zou moeder met geweld om het leven hebben gebracht, maar hij zegt van niets te weten

De vrouw werd in september 2020 dood gevonden in haar huis, waar ze met haar zoon woonde. Volgens de officier van justitie is ze met veel geweld om het leven gebracht. Buren verklaarden dat ze een ruzie tussen de vrouw en haar zoon hadden gehoord, waarna gebonk en geschuif van meubels klonken. De officier stelt dat de zoon de enige was die op dat moment bij zijn moeder in huis kon zijn.

De zoon zelf ontkent elke betrokkenheid. Hij geeft toe dat hij ruzie heeft gehad met zijn moeder, maar zegt daarna een slaappil genomen te hebben en naar bed te zijn gegaan. Volgens hem werd hij pas de volgende dag wakker, en heeft hij het lichaam van zijn moeder niet zien liggen, omdat dat enigszins verstopt in de kamer lag.

De officier van justitie zegt dat bekenden van de man hem omschrijven als iemand die veel en overtuigend liegt. Hij gelooft dan ook niets van de verklaring van de verdachte. Diens advocaat wijst er echter op dat man altijd consequent is geweest in zijn verklaringen.

Omdat er geen tegenstrijdigheden aan te wijzen zijn, lijkt het haar onwaarschijnlijk dat hij liegt. Ze wijst erop dat de verklaringen van buren juist wel tegenstrijdigheden bevatten. Ze ziet nog veel onduidelijkheden in het dossier, en zegt dat er niet uitgesloten kan worden dat er iemand anders in huis is geweest.

De officier van justitie is overtuigd van de schuld van de man. Hij denkt dat er geen sprake was van voorbedachte rade, maar wel van een bewuste keuze van de man om zijn moeder te doden. Hij vindt dan ook dat de man doodslag te verwijten valt en eist daarvoor tien jaar cel. Omdat uit psychologisch onderzoek blijkt dat de man last heeft van psychoses, wil hij ook dat tbs met dwangverpleging wordt opgelegd. De advocaat pleit juist voor vrijspraak.

De nabestaanden van het slachtoffer, een broer en zus van de verdachte, pleitten in een emotionele slachtofferverklaring voor een zware straf en, voor het geval de verdachte vrijkomt, een gebiedsverklaring voor hun broer, zodat hij niet bij hen in de buurt kan komen. Ze verwijten zorginstanties en de overheid dat hun broer, ondanks herhaalde oproepen, nooit hulp heeft gekregen en volgens hen daardoor te lang vrij rond kon lopen.

De rechtbank doet op 2 augustus uitspraak.