Nieuws

Owen werd geboren in het verkeerde lichaam: 'Soms douche ik met het licht uit'

Owen vertelt zijn verhaal.
Owen vertelt zijn verhaal. © Omroep Gelderland.
ZUTPHEN - Owen Hofman (17) uit Zutphen heette niet altijd zo: hij werd geboren als meisje, in het verkeerde lichaam dus. Hij is nu drie jaar bezig met zijn transitie maar door wachtlijsten duurt dat lang. "Ik weet soms niet wat ik met mezelf aan moet."
"Als kind wilde ik nooit jurkjes dragen en ging ik met mijn vader mee timmeren en zagen. Dat vond mijn vader wel leuk, mijn ouders hadden wel door dat ik geen stereotiep meisje was", vertelt Owen.

'Wat moet je ermee?'

Toen hij zich voor het eerst realiseerde dat er iets niet klopte, kwam hij met zichzelf in de knel. "Ik vond het lastig, want: wat moet je ermee? Aan het begin wist ik niet hoe ik het moest verwoorden, wat voor naam ik er aan moest geven."
Op zijn negende zei hij tegen zijn moeder dat hij eigenlijk een jongen is. "Ze reageerde heel goed. Ze vond het lastig voor mij omdat ik een lang proces in zou gaan. Vanaf toen heeft ze elke dag gevraagd of ik me nog zo voelde."
Owen vertelt zijn verhaal in de laatste aflevering van Koepel van Vrijheid, een programma waarin jongeren 72 uur worden opgesloten in de Koepelgevangenis in Arnhem. Ze ontdekken zo wat vrijheid voor hen betekent en delen hun verhalen verwant aan vrijheid. Bekijk hier de aflevering, tekst gaat daarna verder.
Owens gevoel bleef. Hij hield het lang stil voor zijn omgeving, maar op zijn veertiende vertelde hij het aan iedereen. "Mijn omgeving reageerde heel goed, daar was ik echt blij mee. Vanaf toen noemt iedereen me Owen", vertelt hij. "En op school sta ik in de systemen als Owen. Sociaal ben ik helemaal 'afgerond'. Alleen de rest nog niet."

'Er klopte iets niet in mijzelf'

Toch had hij het moeilijk toen hij veertien was. "Want toen begon de puberteit, en toen merkte ik al helemaal dat er iets flink mis was. Nou ja, niet mis, maar dat er iets niet klopte in mijzelf. Ik wilde niet dat de puberteit gebeurde, dan gebeurt er van alles en dat klopte niet."
Tegenhouden van de puberteit kon niet: daarvoor zijn hormonen of puberteitsremmers nodig, en die moet je van de genderpoli krijgen. Maar daar was een lange wachttijd. "Dus ik probeerde het te negeren. Ik deed alsof het er niet was, ik keek niet in de spiegel en als ik dat wel deed dan moest ik soms huilen."

Douchen met het licht uit

Hij meldde zich aan bij de genderpoli in Amsterdam, maar daar is de wachttijd twee jaar. "Ik heb inmiddels mijn eerste intake gehad. Nu volgt er nog een jaar lang gesprekken met psychologen, daarna kan ik pas groen licht krijgen voor hormonen en operaties. Dat duurt heel lang."
En dat vindt Owen heel lastig. "Ik merk dat het soms iets te veel wordt voor mij. Dat ik niet weet wat ik moet doen met de tijd omdat ik gevangen zit in mijn lichaam." Hij wordt eigenlijk continu geconfronteerd met zijn verkeerde lichaam. "Het is lastig dat te negeren. Op slechte dagen douche ik met het licht uit, dan kan ik mijn gedachten afkoppelen en hoef ik er ook niet mee bezig te zijn."