Nieuws
'Wow, in galop!', Linda maakt een mentocht over de Veluwe
WEKEROM - Linda Geerdink duikt in haar programma Linda breekt UIT! de provincie in om te laten zien wat er nog wel te doen is in coronatijd. Het is bijna Pasen, dus gaat Linda op zoek naar een bijzonder uitje: een mentocht over de Veluwe. De koetsier is Sanna Bastin, de dochter van illustratrice Marjolein Bastin. De liefde voor de natuur is er met de paplepel ingegoten, dus het belooft een mooie tocht te worden.
Bekijk de beelden. De tekst gaat daaronder verder.
Ik meld me op de boerderij van Sanna. Een idyllische plek in Wekerom met ontelbaar veel dieren. Een plaatje zoals je ze in de Libelle tegenkomt, getekend door haar moeder; Marjolein Bastin.
Het tweespan staat klaar voor vertrek, alleen de paarden niet, schetst mijn verbazing. "Deze moeten we eerst poetsen en intuigen", zegt Sanna. "Poetsen voor vertrek?", hoor ik mezelf nog zeggen. "Ja, ze moeten mooi voor de dag komen en anders krijgen ze schuurplekken."
Voor ik het weet sta ik met een borstel in de hand en doe ik een poging om hoeven te krabben. Als de paarden het haamtuig om hebben, kunnen we vertrekken. Ik zit op een heerlijke stoel naast de koetsier, met een spatscherm tussen ons in.
Via het Roekelse bos gaan we richting Planken Wambuis, een natuurgebied tussen Ede en Otterlo. Ik geniet van de paarden en de natuur om me heen terwijl Sanna mij rondleidt. We stoppen bij een rij berken; de oude grens tussen Ede en kasteel Rosendael. Dit is vlakbij een prachtig uitkijkpunt, waar je Otterlo, Hattem en radio Kootwijk kunt zien liggen. In de verte zie ik wilde paarden grazen.
Aangekomen op het Mosselsche Veld verandert het uitzicht van bos in heideveld. We zien Spaanse Sayaguesa-runderen met twee kalfjes. Er liggen gigantische stieren tussen dus ik stel voor niet langer stil te staan en de reis voort te zetten.
Als we boerderij Mossel zijn gepasseerd, strijken we neer voor een picknick met een professionele mand en huisgemaakte appeltaart. Tijdens de paaseditie van komend weekend, gaan er ook nog desembrood en verse eieren mee.
Na dit fantastische zen-moment, vind ik het tijd voor wat actie. Ik klop op het kuchscherm en vraag of we in galop kunnen. Sanna krijgt een ondeugende glimlach op haar gezicht. Ze roept 'gaaaaalop' tegen de paarden en we gaan als een razende over de Veluwe. "Wat is dit te gek!", roep ik. "Dit zou je toch het liefst iedere dag willen doen." "Dat doe ik ook bijna iedere dag", lacht Sanne me toe.
Wat heb ik genoten van dit mooie uitje. Als ik eraan terugdenk, hoor en voel ik nog het ritme van de paarden. Ik ben helemaal tot rust gekomen.
Meegenieten? Bekijk dan de video bovenaan dit artikel.
