Nieuws

Er is veel meer dan poep en pies in de gehandicaptenzorg

Ruben tijdens het muziek maken.
Ruben tijdens het muziek maken. © Omroep Gelderland
ARNHEM - Hij had nooit gedacht dat hij dit werk zo leuk zou vinden, want werken met mensen met een ernstige verstandelijke beperking is toch vooral veel poep en pies, is de algemeen heersende gedachte. Maar toen Ruben Kortekaas bij toeval door een stage terechtkwam in de gehandicaptenzorg, wist hij een ding zeker: hier wil ik nooit meer weg.
"Poep en pies, ach, het is maar een klein onderdeel in mijn werk. De dankbaarheid die ik zie, een grote glimlach als we een rondje duo-fietsen op het terrein, flauwekullen en gezelligheid. Daar doe ik het voor. En ik word er nog voor betaald ook", vertelt de stralende zorgmedewerker.
Ruben (28) werkt als begeleider op de dagbesteding bij 's Koonings Jaght in Arnhem, een instelling voor mensen met een ernstige verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag. Want die doelgroep vindt hij het leukst.

Eerst puzzelen en dan koffie

De groep waarvoor Ruben verantwoordelijk is, bestaat uit vier mannen. Samen met zijn collega maakt hij continu een inschatting over hoe de bewoners in hun vel zitten om eventuele escalaties te voorkomen. De kleinschaligheid van de bewonersgroep geeft goed aan hoe intensief dit werk is, want al praat Ruben er heel ontspannen over, hij verliest de jongens geen seconde uit het oog.
Vanwege corona staat de zorg vol in de schijnwerpers. In Hart voor Zorg duikt presentatrice Sonja Booms in deze gevarieerde wereld, waar leven en dood dicht bij elkaar staan. Door de ogen van de zorgverlener ontdekt Sonja de mooie en minder mooie kanten van zorg. Hart voor Zorg is elke donderdag vanaf 17.20 uur te zien bij Omroep Gelderland.
Er wordt fanatiek door de bewoners gepuzzeld. De mannen weten dat eerst de puzzel klaar moet zijn en het dan pas tijd is voor koffie. Een vraag van Sonja wordt dan ook meteen weggewuifd door bewoner Jurgen. Hij is druk en heeft nu echt geen tijd voor een praatje: "Laat me met rust."
Na de koffie is het tijd om samen muziek te maken. De bewoners duiken achter hun instrument en spelen er op los. Overigens zonder dat de elektronische instrumenten zijn aangesloten, maar dat mag de pret niet drukken.

Een heel speciale band

Met Dirk (60 jaar), de oudste van de groep, heeft Ruben een heel speciale band. Dirk is de zogeheten bezoekrelatie van Ruben. Hij gaat in het weekend soms mee naar Rubens ouders, al is dat nu met corona niet mogelijk. Ook heel veel andere activiteiten konden niet doorgaan.
Dat maakt het heel ingewikkeld voor Dirk, aan wie zoiets als corona niet valt uit te leggen. Zes jaar lang hebben Ruben en zijn collega's eraan gewerkt om voortuitgang te boeken met Dirk. Dat ging heel goed, maar door corona is dat in een klap tenietgedaan. Of het lukt hem weer mee te laten doen met de groep? Ruben hoopt het, maar het kan zomaar jaren duren voordat hij weer zover is.
Beluister de podcast van Sonja:

In de bossen

Aan de rand van Arnhem, in een bosrijke omgeving, ligt het park ’s Koonings Jaght. Sinds de jaren 60 ligt hier een compleet dorp, met sportfaciliteiten, een zorgboerderij, sporthal en zelfs een camping die voor iedereen toegankelijk is.
De bewoners kunnen hier hun talenten en mogelijkheden inzetten. Het is voor hen een heel veilige beschermde omgeving midden in de bossen; rustig en prikkelarm. "Eigenlijk is het hier net een vakantiepark", zegt Ruben. Hij is ervan overtuigd dat het voor de bewoners hier veel fijner is dan wonen in de hectiek van een stad.