Merab Jordania: Vitesse was mijn leven

Na bedreigingen aan het adres van directeur Joost de Wit kreeg hij zelfs een stadionverbod.

'Voor de winter dacht ik nog dat wij kampioen zouden worden. Daar droomde ik zelfs van. En ik dacht dat ik dan wel een standbeeld zou krijgen op Papendal', lacht de Georgiër. 'Ik heb dat complex zelf laten bouwen, nu mag ik er niet eens meer komen om trainingen te bezoeken. En ik mag zelfs niet meer naar mijn zoon kijken, die voor Vitesse speelt. Ik ga mijn advocaten nog laten uitzoeken of dit teruggedraaid kan worden.'

'Dit is heel pijnlijk, want Vitesse was de laatste vier jaar mijn leven. Ik denk niet dat het project nog kan slagen. Door de manier waarop het vanuit Londen wordt geleid, is het eigenlijk nu mislukt. Misschien is dit beter voor Vitesse, maar ik heb daar mijn twijfels over.'

'We waren er zo dichtbij om kampioen te worden. Ik was daar heel emotioneel over, toen heb ik ook die dingen gezegd tegen Joost de Wit. Maar als ik hem daarmee bang heb gemaakt, betreur ik dat. Het was echt niet de bedoeling, het is allemaal een misverstand. De Wit is een prima directeur, ik was zelf betrokken bij zijn aanstelling. Hij moet zich alleen niet met voetbalzaken bemoeien. Als hij zich alleen met het papierwerk bezighoudt, kan hij goed functioneren.'

'We waren op een hele goede manier bezig. De eerste competitiehelft liep het uitstekend. Maar het mocht dus niet zo zijn. Je ziet ook dat spelers als Lucas Piazón en Patrick van Aanholt, die voor de winterstop tot de besten van de eredivisie behoorden, nu enorm zijn teruggevallen. Ze hebben zelfs hun basisplaats verloren. Ik word er nu van beschuldigd dat ik het financieel niet goed heb gedaan, maar ik heb alleen gehandeld in het belang van de club. Dan staat bij mij altijd voorop.'

'Er zijn hier veel vreemde dingen gebeurd, ook na mijn gedwongen vertrek. Waarom moest Ester Bal weg als perschef? Zij was echt top, precies van het niveau waar wij als club naartoe wilden. Ik hou niet van interviews, maar als Ester mij zei dat ik de pers te woord moest staan, deed ik dat altijd. En zij heeft ook echt hart voor de club. Onbegrijpelijk dat de club zo iemand laat gaan.'

'Ik ben met allerlei projecten bezig en reis heel veel. Voorlopig blijf ik nog wel in Arnhem wonen. Vooral voor mijn zoon, die bij Vitesse voetbalt en zich hier ook echt thuis voelt. Hij spreekt al beter Nederlands dan Georgisch. Een terugkeer bij Vitesse? Er is van alles mogelijk, maar op dit moment ben ik vooral heel erg moe en wil ik er even niet aan denken. Maar zeg nooit nooit in het voetbal.'