Nieuws

Coronapatiënt over zorg: 'Dit verdient dubbel applaus, dit is pure liefde'

NIJMEGEN - De prikborden in de koffiekamers van artsen en verpleegkundigen zijn leeg. De tafel ook. In het voorjaar stonden zowel op de corona-afdeling van Gelre ziekenhuizen in Apeldoorn als op de intensive Care in het CWZ ziekenhuis in Nijmegen manden vol chocola en bossen bloemen. Nu is er niets.
"Ik denk dat de coronamoeheid een beetje is toegeslagen", zegt arts Oscar Hoiting terwijl hij een kamer binnenloopt op de intensive care van het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis (CWZ) in Nijmegen waar een coronapatiënt op haar buik aan de beademing ligt. "Maar we liggen vol. Ik vind het pittig; ik moet veel meer patiënten zien dan normaal, draai extra diensten en extra uren."
Foto: intensive care-arts Oscar Hoiting op de IC van het CWZ in NIjmegen

Zweet op de rug

Zestig kilometer verderop krijgt hij bijval van verpleegkundige Ruth Noorderink die zich weer in een compleet beschermende outfit hijst om de corona-afdeling op te gaan van Gelre ziekenhuizen in Apeldoorn. De cameraman en ik doen hetzelfde om haar te filmen tijdens haar werk. Na een paar uur filmen en interviewen loopt het zweet ons over de rug. Onze beschermingsbrillen beslaan continue. We verstaan elkaar slecht door de dikke chirurgische mondmaskers.  
Bekijk hier de reportage die wij maakten voor de serie Nu, in het ziekenhuis
Nu in het ziekenhuis: weinig waardering
Foto: Mondmasker, beschermingsbril, schort, handschoenen: Ruth kan aan het werk
"Ik vind het ook zwaar.', zegt Ruth. "Ik werk fulltime op deze afdeling, hele dagen in dit zwetende pak. En ik maak heftige dingen mee. Hier ligt een mevrouw waarvan laatst de echtgenoot is overleden. Ze heeft zijn uitvaart niet bij kunnen wonen, geen afscheid kunnen nemen. Dat gaat mij enorm aan het hart."
Mensen lijken niet door te hebben wat er in ziekenhuis gaande is
coronaverpleegkundige Ruth Noorderink
Beiden zijn verbaasd dat de waardering die ze in het voorjaar kregen, helemaal lijkt te zijn verdwenen. "Mensen lijken niet door te hebben wat er echt gaande is in het ziekenhuis", zegt Ruth. Dan heeft ze het over het publiek buiten de deur. Niet over de patiënten. Die weten maar al te goed wat het personeel voor hen betekent. 
Foto: Verpleegkundige Ruth bedankt coronapatiënt Dien voor haar lieve woorden
"Dubbel applaus verdienen ze", zegt coronapatiënt Gerda Vis. "En een bonus van de regering." Haar overbuurvrouw, Dien Perotti, beaamt dat. "Dag en nacht staan ze voor me klaar. Deze mensen zijn zo fantastisch. Ik wou dat ik vlaggen had om voor ze uit te steken. Vanaf het moment dat ik werd werd opgenomen is het liefde, pure liefde wat jullie geven", zegt ze tegen Ruth die er emotioneel van wordt.

Situatie ernstig

Zowel Ruth als arts Oscar Hoiting vertellen dat de situatie in het ziekenhuis weer ernstig is. "Mensen worden weer net zo ziek als toen. En we liggen hier vol op de IC. Het duurt niet lang meer en dan moeten er bedden bij. De vorige keer was het één hele hoge piek, nu lijkt het wel een stuwmeer aan patiënten dat op ons afkomt. Toen was het een sprint, nu lijken we begonnen te zijn aan een hele lange marathon", zegt Oscar Hoiting. 
Foto: Patiënten op de IC in het Nijmeegse CWZ
"Maar je moet wel volhouden, want je voelt je heel verantwoordelijk", vervolgt de intensive care-arts. "Ik moet mensen beter maken." Als ik hem vraag of een beetje meer steun en waardering zou helpen, aarzelt hij. "Ik wou zeggen dat het beste wat mensen kunnen doen is zich aan de regels houden, maar toch...het helpt wel, die kaartjes en die waardering. Het geeft toch wel het gevoel dat ik word gewaardeerd om wat ik doe. Maar het belangrijkste is dat mensen zich realiseren dat de druk op de zorg weer toeneemt en ze zich dus echt aan de regels moeten houden."
Foto: de balie op de IC in het CWZ hing in juni nog helemaal vol met lieve kaarten
Foto: bij de balie op de IC van het CWZ is nu geen kaartje meer te bekennen
Zie ook de eerste twee afleveringen van de serie NU, in het ziekenhuis
Uitgeput zijn ze, van het harde werken tijdens de eerste golf aan coronapatiënten. En toch moeten artsen en verpleegkundigen weer vol aan de bak. Verpleegafdelingen en intensive cares stromen weer vol met mensen die naar zuurstof happen. Trekken artsen en verpleegkundigen het nog? Kunnen ze meer doen voor deze patiënten nu zij het virus beter kennen? Annemieke Schakelaar praat net als dit voorjaar met patiënten en personeel. Iedere woensdag is haar verslag 'Nu, in het ziekenhuis' te zien op TV Gelderland vanaf 17.15 uur elk uur; te horen op Radio Gelderland rond 17.50 uur en iedere woensdagavond te lezen op onze website en sociale media.