Nieuws

Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Sjoerd Muller

Ds. Sjoerd Muller
Ds. Sjoerd Muller
Ronald van Raak
Ineens was hij daar. Ronald van Raak. Ronald van Raak van de SP. Waarschijnlijk wakker gemaakt door partijgenoten uit een diepe, lethargische winterslaap. Maar nu was er werk aan de winkel voor Ronald, want het koningshuis had een fout gemaakt. En wanneer het koningshuis een fout maakt, is Ronald van Raak er als de kippen bij om dat breed aan de orde te stellen. Wat was er gebeurd? De koninklijke familie was afgereisd naar hun villa in Griekenland. Geel gebied, dus niet met heel bijzondere risico’s, zo was ook de inschatting van premier Mark Rutte. En ook een koning en een koningin moeten af en toe er tussenuit toch? Wie van de Nederlanders is er sinds begin maart niet een paar dagen opuit gegaan? Ikzelf was afgelopen weekend op Texel, en de veerboot naar het eiland was afgeladen vol. Ieder hotel was volgeboekt. Maar zo niet voor de koning, want die moet solidair zijn met het volk, is de gedachte van Ronald van Raak. Dat het koninklijk huis zich nooit direct kan verdedigen in de media maakt voor hem niet uit. Fout was fout. Ronald was zelf ook nog niet op vakantie geweest dit najaar. Nog groter was de verontwaardiging bij Van Raak toen bleek dat de twee prinsessen Amalia en Alexia waren achtergebleven in Griekenland en pas later terugvlogen naar Nederland. “Dit maakt de schade alleen maar groter” zei Van Raak voor de camera’s, een rode sjaal losjes om de nek geknoopt, want socialistisch. Aan hem zou het niet liggen.
Er heerst in dit land een gekke tendens om overal iets van te vinden. Wij moeten iets vinden van een koning die een vliegtuig pakt, wij moeten iets vinden van de mondkapjesplicht, wij moeten iets vinden van de opstelling van Frank de Boer in een veredelde oefenwedstrijd. In de nieuwsberichten op de site van de NOS worden ook altijd willekeurige meningen van willekeurige Nederlanders aangehaald. Dan lees je opeens: “Op sociale media zorgde dit nieuws voor heftige reacties”, en daaronder dan een willekeurige Tweet van ene Johan Aardvink uit Appelscha met veel verontwaardiging en uitroeptekens. Andere omroepen doen hier grif aan mee. We hadden al de papparazzo die bij de bruiloft van Ferd Grapperhaus onder de struiken lag, en ook déze omroep is er als de kippen bij om het aantal kerkgangers te tellen bij een kerk in Barneveld. Dat is ook een manier om je hypotheek rond te krijgen, maar ik zou er persoonlijk voor passen. Je doet mee aan stemmingmakerij en die leidt dan weer tot, ja, tot wat eigenlijk? Waarom moet ik overal een mening over hebben? En doet mijn mening er eigenlijk wel toe?
Ik denk dat één van de belangrijkste redenen van de oplopende coronabesmettingen dit is: zelfoverschatting. Het waanidee dat jouw mening er wel degelijk toe doet, dat wat jij vindt de waarheid is, daarom blijf je ook niet thuis, maar ga je gewoon naar je werk. Want je bent onmisbaar, toch? Zonder jou dondert het land toch in elkaar? Daarom krijg je ook influencers van begin twintig die op tv aan Diederik Gommers gaan uitleggen hoe de wereld in elkaar steekt. En ja: we zitten met een vrij nieuw virus waarvan zelfs de knapste koppen nog niet precies weten hoe het zich ontwikkelt, of wat de juiste maatregelen zijn. Maar we doen ons best. En ik word gek van al die mensen die continu de grenzen opzoeken van wat kan en mag. Ikzelf doe het ook. Niesen of verkouden? Toch even naar kantoor. Dertig mensen in een kerkdienst? Doen, want je moet letterlijk iedere ruimte benutten die “ze” je geven. Veel kerken zeiden de afgelopen weken: we schakelen geheel over naar online-vieringen, want met dat maximum van dertig is maar gedoe. Ik vind dat verstandig. Maar heel veel kerken leven ondertussen in grote angst: komen de mensen wel terug? Houden we de gemeenschap wel vast? Of nog belangrijker: wat als de inkomsten tegenvallen, houden we het hoofd dan wel boven water? Juist van kerken mag je iets meer visie verwachten in deze tijden, iets meer rust en vertrouwen ook. Zij heeft wel zwaardere stormen doorstaan in de afgelopen eeuwen.
Om kort te gaan: je kunt je doodergeren de komende weken en maanden aan alle regels en beperkingen. Of je kunt tot de ontdekking komen dat je er niets aan kunt veranderen en er het beste van maken. En beperk jouw mening tot waar die hoort: je gezin, je familie, je eigen werk. Daar is het zinvol, daar is het nuttig. Ik heb sinds een week of twee Twitter en Instagram van mijn telefoon gegooid en mijn bloeddruk is er erg van opgeknapt. Het was ook geen gezicht: Wie is de Mol? of Boer zoekt vrouw kijken en ondertussen iedere vijf minuten een Tweet de wereld inslingeren, terwijl vrouw en kinderen naast je op de bank zitten. Minder meningen, meer tijd, dat is de boodschap.
Nog even terug naar Ronald van Raak, SP’er in hart en nieren. Na de komende verkiezingen stopt hij ermee. In een interview zegt hij dat hij de parlementaire wereld teveel is veranderd in een mediademocratie. In zijn woorden: “De media is een doel op zich geworden”. Benieuwd hoe hij later terugkijkt op zijn interviews van de afgelopen week. De tijd na de verkiezingen wil Van Raak gebruiken om te schrijven en na te denken. Ik weet nog wel een mooie villa voor hem in Griekenland.
💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!