Wim wil een slagboom in zijn tuin

De slagboom is verweven met de jonge jaren van Wim, zo rond 1965. Eigenlijk bijna elke dag wel heeft Wim Peters in zijn jeugd gespeeld langs het spoor. En als hij naar bed ging, had Wim soms absoluut geen zin in het keiharde geluid van de bel bij de slagbomen. Maar hij had een trucje. 'Met een wasknijper kon ik de bel blokkeren, en daarna een nachtje heerlijk slapen.'

De spoorwegovergang is gesloten. Er komt een tunnel voor in de plaats. Een beetje jammer vindt Wim het wel, omdat er veel herinneringen kleven aan de overgang.

Ook aan de vader van de Elstenaar. 'Mijn vader werkte als beroepsmilitair in Ede en reisde met de trein. Vaak kende hij de machinist, die zette hem dan vlak voor ons huis af. Dat scheelde een flink stuk lopen vanaf het station.'

Zo'n trein als privétaxi zou nu natuurlijk niet meer kunnen, weet Wim. Net als hongerige treinmachinisten. 'Vroeger liepen onze kalkoenen gewoon langs het spoor. Zo nu en dan stopte er een trein waarna een machinist snel uitstapte en een kalkoen greep. Vervolgens ging de trein met extra passagier snel verder.' 

Hij heeft nooit een kalkoen terug gezien. Volgens hem zou een gratis slagboom daarom een mooie compensatie zijn.

Wim Peters heeft al formeel bij ProRail verzocht of hij een slagboom mag overnemen. Het liefst gratis. Hij weet dat er contact is tussen het spoorbedrijf en de aannemer die de tunnel aanlegt. Dus hij heeft er een goed gevoel over.

Wim heeft zelfs al een hoek uitgezocht in zijn tuin waar de slagboom een nieuwe plek krijgt. Dan moeten wel wat struiken opgeofferd worden, want het betonnen fundament van zo'n twee bij twee meter moet ook ingegraven worden.

In 'Wij zijn Gelderland' zet Omroep Gelderland elke werkdag een Gelderlander in het spotlicht. Iedereen heeft een eigen verhaal en dat laten we graag zien.