Topsporters en corona: Slöetjes zit in een goede relatietest

Ze lacht nog als ze de telefoon opneemt. 'Ik heb de tijd nu om mee te werken. En zo komen we de tijd door hè?', lacht ze. Maar tot op heden heeft de volleybalster daar weinig moeite mee. 'Ik vermaak me eigenlijk prima. Soms zijn er wel momenten waarop ik denk: wat kan ik nu gaan doen? Maar eerlijk gezegd slaat de verveling nog niet toe. Ik kom zelfs aan dingen toe die ik altijd laat liggen.'

En dan begint de lijst. Nederlands beste volleybalster kan even geen bal keihard over het net slaan, maar ze kan haar hoofd wel gebruiken. Zo ben ik bezig met mijn Italiaanse les (ze speelt nu voor de Italiaanse club Scandicci, red.) en heb ik een studie bedrijfskunde opgepakt. Daar was ik eigenlijk voor mijn volleybalcarrière al mee begonnen, maar ik ging toen vrij snel naar het buitenland. Dat was toen niet meer te combineren. Nu heb ik wel de tijd om dat te doen, ik heb afgelopen week de boeken besteld.'

Slöetjes hier in betere tijden, toen ze nog gehuldigd werd in haar gemeente. Tekst gaat verder na de foto 

Waar Slöetjes nu ook tijd voor heeft, is een bezoek aan haar ouders. Door haar drukke volleybalschema is ze weinig in Nederland en ziet familie haar weinig. Maar nu ze wel in Nederland is, wil ze dan ook graag haar ouders even zien. Alleen er is één probleem, even knuffelen gaat niet.

'Hoewel ik geen corona heb meegenomen uit Italië, moet ik hier ook oppassen. Ik doe hier ook mijn boodschappen en ik wil niet besmet raken, of anderen besmetten. Ik wil echt geen risico nemen. Mijn moeder hoort ook bij een kwetsbare groep. Mijn ouders zijn er misschien nog wat makkelijker mee, maar ik wil het gewoon niet. Nu ga ik dus bij ze langs en blijf ik in de auto zitten en staan zij voor het raam. Ik vind het wel leuk om ze te zien, ook al is het dan op een afstand. Ik heb ook een keer voor ze gekookt en dat eten daar afgezet. Je vindt vanzelf een manier om het gezellig te maken.'

En dat zoekt ze thuis nu ook, met haar vriend. 'Zo doen we gezelschapsspellen. Niet elke avond hoor, we kijken ook wel eens Netflix of tv. Nu heb ik ook al een puzzel gemaakt en boeken gelezen.'

En dat allemaal met haar vriend thuis om haar heen. Ze begint nog wat harder te lachen als we vragen of ze het samen wel uithouden. 'Het gaat wonderbaarlijk goed, we zijn nu elf jaar samen. En ik doe al elf jaar aan topsport. Dat betekent dat we elkaar nu voor het eerst zo lang en zo intensief zien. Dit is een goede relatietest voor ons. Maar we hebben het nog steeds erg leuk hoor, dus het kan niet beter.'

Ze zitten samen nu in Lichtenvoorde, maar dat was een kleine twee weken geleden nog wel anders. 'Toen zat ik al een week in quarantaine in Italië. Maar op het moment dat mijn club mij liet weten dat ik naar huis mocht, heb ik geen moment getwijfeld. Ik ben meteen naar huis gegaan. Bijna alle vluchten waren al gecanceld, maar er ging er nog één van Rome naar Düsseldorf. Die heb ik meteen gepakt, voordat de maatregelen elkaar nog sneller zouden opvolgen.'

En nu thuis doet de Achterhoekse haar sportoefeningen. 'Ik doe elke ochtend Yoga, via een online klasje. En om de dag heb ik een workout met het team. Dan doet de krachttrainer de oefeningen voor en kunnen ze zien hoe we de oefeningen uitvoeren. Daarnaast kan ik ook nog een rondje hardlopen, of door het bos lopen in Lichtenvoorde. Ik houd mezelf wel bezig. Ik vind het namelijk niet zo lekker om uitgezakt voor de tv te zitten telkens.'

Lichamelijk is ze dan wel niet bezig met volleybal, in haar hoofd denkt ze nog veel aan haar sport. 'Ik vraag me af of de Italiaanse League nog verder gaat. Ik kan het me bijna niet voorstellen. Ik hoop dat ze er snel een besluit over nemen. We zouden nog acht wedstrijden in de normale competitie moeten spelen, daarna ook nog de play-offs. Maar het is zo heftig in Italië, ik verwacht niet dat het doorgaat.'

Dat merkt ze ook op uit de contacten die ze heeft met haar teamgenootjes uit Italië. 'Ik denk dat het er daar ook echt meer inhakt dan hier. Wij mogen hier nog gewoon een wandeling maken en op bezoek. Maar dat is daar uit den boze. Het besef is daar meer dat dit niet zomaar iets is.'

En dus is het afwachten wanneer er weer gevolleybald kan worden. En daarom volgt Slöetjes de discussie rond de voetbalcompetities ook. 'Volleybal zal die beslissingen namelijk ook volgen. Maar in het voetbal is er natuurlijk veel meer geld mee gemoeid. Maar het volleybal moet het ook hebben van toeschouwers en de ticketprijzen, als dat niet binnen komt dan is het verliesmakend om wedstrijden te spelen. Aan de andere kant speelt het natuurlijk ook dat er sponsoren zijn en er tv-gelden worden betaald. Geld speelt dus ook in het volleybal een rol. Maar wat mij betreft, laat die competitie lekker zitten. Natuurlijk zou het uitspelen mooi zijn, maar ik denk dat er op dit moment grotere dingen in Italië en in de wereld spelen.'