Huisartsen stellen gezonde ouderen de vraag: wat wilt u aan het eind van uw leven?

Dorien Cohen Stuart is huisarts in Arnhem en bevestigt dat mensen nu actief gebeld worden. 'Toen we met deze coronacrisis geconfronteerd werden en wisten dat veel kwetsbare ouderen ermee te maken kunnen krijgen, zijn we ze actief gaan bellen. Normaal gesproken bellen we kwetsbare mensen sowieso wel met de vraag: wat wil je eigenlijk aan het eind van je leven. Deze vraag is alleen nu wat meer aan de orde in de tijd van corona.'

Daarom worden nu ook gezonde ouderen gebeld met de moeilijke vraag. 'Dan vragen we eerst hoe het met ze is, of ze bang zijn, of ze gezond zijn. En dan komt het in zo'n gesprek vanzelf wel aan de orde. Maar het is niet zo of je gevraagd wordt of je gereanimeerd wil worden of niet, dat is niet aan de orde. Dat kan ook niet, vind ik.'

Maar het onderwerp moet wel worden aangesneden. Hoe doen de huisartsen dat?  'Nou, als je 85 bent, dan heb je daar al echt wel eens over nagedacht. Het is niet iets wat nu pas aan de orde is. Ik zeg meestal dat ik hoop dat het goed gaat en dat ze gezond blijven, maar ik vraag wel of ze erover willen nadenken', stelt Cohen Stuart.

Nu klinkt er in Nederland ook wat kritiek op deze aanpak. Is het niet zo dat de zorg juist bedden op de IC wil bewaren voor mensen met een hogere levensverwachting? En wil de zorg er daarmee niet voor zorgen dat ouderen nu vooral thuis overlijden? Maar daar is de Arnhemse huisarts stellig over.

'Daar gaat het echt niet om. Het is wel het idee wat er soms geschept wordt. Maar ik weet zeker dat de mensen niet schrikken van deze vraag. Vaak zeggen ze ook: goede vraag. Ik ga het er eens met mijn kinderen over hebben. Je kunt zo de regie beter bewaren. Als je stikbenauwd op de IC belandt en je moet meteen afscheid nemen van je omgeving, dat wil je ook niet.'

Stel de ouderen willen niet op de IC terecht komen. Wat gebeurt er dan thuis? 'Nou, we weten dat mensen met corona zich fors benauwd gaan voelen. Dan kunnen we bijvoorbeeld aan mensen in de palliatieve fase morfine geven, zodat de benauwdheid minder erg voelt. Of als het echt niet gaat, dan brengen we ze in slaap, maar wel in het bijzijn van de familie en in het eigen bed.'

Tot slot wil Dorien Cohen Stuart even duidelijk zijn. 'Wij bepalen niets voor die mensen. Ze zijn zelf aan zet.'