Een kaartje naar een ziekenhuispatiënt, is dat nu verstandig?

Volgens de arts-microbioloog zitten er twee aspecten aan deze kwestie. 'Als iemand hoest of niest kunnen virusdruppeltjes inderdaad terechtkomen op oppervlakten, zoals de deurklink, de trapleuning en dus ook op papier. Onderzoek toont aan dat deze virusdruppels een tijdlang te detecteren zijn. Op sommige materialen kun je ze na drie uur nog aantonen, op andere materialen zelfs tot drie dagen', vertelt Voss, die hierover contact had met collega's in het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG).

'Maar dat ze te detecteren zijn, betekent niet dat de virusdeeltjes ook al die tijd even besmettelijk zijn', gaat Voss verder. 'De hoofdoverdracht vindt met name plaats in de eerste minuten nadat die fijne druppeltjes indrogen op het papier. Mijn vraag is: wie likt er nu aan een brief die je krijgt? Een brief hoest niet in mijn richting, zeg ik altijd. Ik smeer die brief ook niet in mijn ogen.' 

Voss houdt wel een kleine slag om de arm. 'De kans op overdracht via de post acht ik niet helemaal nul. Je kunt de kans nooit uitsluiten. Maar deze is zo minimaal dat je eigenlijk niet van een kans van overdracht kan spreken', benadrukt hij. Volgens hem is het belangrijk om de handen altijd goed te desinfecteren.

De belangrijkste reden voor ziekenhuizen om te zeggen 'geen post meer' is een logistieke. 'Daar kan ik het op een bepaalde manier mee eens zijn. Ook in het CWZ proberen we het verkeer tussen de verschillende afdelingen zo veel mogelijk te beperken. Het is dan niet wenselijk dat personeel met brieven het hele ziekenhuis door moet lopen om ze rond te brengen.'

Al die goedbedoelde wensen doen veel goed en moeten vooral ook aankomen, benadrukt de medisch microbioloog. 'Maar wilt u een wens overbrengen aan een patiënt, kijk dan of het digitaal kan. Wilt u toch graag via de post iets laten weten, dan is het het beste om uw wensen aan de patiënt over te brengen via de familie. Degene die de patiënt mag bezoeken kan de post afgeven. Dit bespaart extra verplaatsingen en extra werk voor het ziekenhuispersoneel dat nu enorm druk is met andere dingen.'

Voss heeft nog een tip: 'Stuur uw welgemeende wensen vooral naar de naasten die in spanning leven. Heel eerlijk: een ernstig zieke coronapatiënt leest de post niet. Steek de familie een hart onder de riem, in plaats van de patiënt op de afdeling.'