Nieuws
Radboudziekenhuis in Nijmegen lanceert strip over mantelzorg
10 maart 2020, 13:00 • 3 minuten leestijd
NIJMEGEN - Het is nog relatief nieuw in de gezondheidszorg: graphic medicine oftewel het gebruik van strips bijvoorbeeld om het begrip te vergroten. Zo heeft het Radboudziekenhuis het beeldverhaal 'Naasten' laten maken waarin het verhaal van twee mantelzorgers centraal staat. Mantelzorgconsulenten zijn laaiend enthousiast over de manier waarop de ervaringen zijn weergegeven, zo bleek onlangs op een conferentie over palliatieve zorg in Nijmegen.
'In de laatste levensfase draait het maar om één ding en dat is dat mensen dood gaan', zo legt Jelle van Gurp van het Radboudumc uit. 'En we vinden in onze maatschappij dat die mensen heel veel aandacht verdienen.'
Bekijk de video. De tekst gaat eronder verder.
Radboud lanceert strip over mantelzorg
24 uur per dag
'Maar de mantelzorgers daaromheen die moeten zorgen dat het goed gaat met die mensen, doen dat werk wel maar krijgen veel minder aandacht', zo vervolgt Van Gurp zijn verhaal. Terwijl die mensen eigenlijk 24 uur per dag 'aan staan'.
Een mooi voorbeeld daarvan is te zien in een plaatje over een man die voor zijn vrouw zorgt, en haar 'met zich meeneemt' terwijl hij boodschappen doet. Je ziet haar letterlijk in het boodschappenwagentje zitten.
Tekst gaat verder onder het plaatje.
Maaike Haan van het Radboudumc deed promotieonderzoek naar de ervaringen van mantelzorgers. Op basis van haar interviews gingen de tekenaars Melanie Kranenburg en Niek van Ooijen aan de slag. Eerst genoemde met het verhaal over de man die zorgt voor zijn vrouw die stervende is aan kanker. Niek van Ooijen maakte een verhaal van een dochter die in de laatste levensfase zorgt voor haar vader met de chronische longziekte COPD.
Komt meer binnen
'Ik hoop heel erg dat het steunend kan zijn voor naasten zelf. Maar ik hoop ook heel erg dat het mensen die die naasten willen ondersteunen, kan helpen om hun perspectief beter te begrijpen', legt Haan uit. Jelle van Gurp denkt dat een beeldverhaal wat dat betreft laagdrempeliger is dan alleen geschreven tekst.
Tekst gaat verder onder het plaatje.
Mantelzorgconsulent Josita Woesthuis deelt die mening. 'Ik denk dat je de verhalen meer kunt voelen op het moment dat je de plaatjes ziet, dan wanneer je er alleen maar over leest. Het komst dichterbij.'
Een deel van het stripboek is heel donker getekend in louter zwart en wit. Woesthuis: 'Dat gevoel roept het ook bij mij op. Dat je erin gevangen zit en er absoluut niet meer uit kan, dat er geen licht is aan het einde van de horizon.'
Tekst gaat verder onder het plaatje.
Rauw
Maaike Haan geeft toe dat een deel van het boek erg donker is, maar uit haar onderzoek bleek dat dat wel overeen komt met de realiteit. 'Dit laat wel zien hoe het echt kan zijn en hoe rauw het zorgen voor elkaar kan zijn. Ook hoe mooi, maar ook hoe rauw.'
